To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Treści kształcenia - wszystko to, z czym uczeń styka się w szkole (Am.).
tylko to, co jest hasłem programowym. Kryterium doboru treści kształcenia:
wiek rozwojowy (wymagania psychologiczne)
wymagania społeczne
rozwój nauki (poziom wiedzy naukowej)
cele kształcenia
pedagogiczne teorie doboru treści kształcenia
Układ treści kształcenia:
koncentryczny (np. nauczanie historii → ciągle od nowa to samo)
liniowy (np. matematyka)
J. Bruner (lata 50-te) - układ koncentryczno-spiralny ← nie wiadomo, o co chodzi
Plan nauczania - rozłożenie przedmiotów nauczania w roku szkolnym i w tygodniu.
Komeński:
„Cała nauka ma być rozłożona odpowiednio do możliwości wieku.”
Piaget: → to samo.
Wygotski: „U Piageta nauczanie wlecze się za rozwojem.” → nauczanie ma wyprzedzać rozwój - STREFA NAJBLIŻSZEGO ROZWOJU
Bruner:
każde dziecko na każdym etapie rozwoju można nauczyć każdej treści, byleby robić to poprawnie pod kątem merytorycznym (nie wolno sprowadzać do nienaukowego rozumienia!) i metodycznym.
Teorie doboru treści kształcenia:
Ideał Komeńskiego (=ideał Odrodzenia) → uczyć wszystkich wszystkiego
[Basedow - to samo]
Ta teoria doboru treści kształcenia to MATERIALIZM DYDAKTYCZNY (encyklopedyzm). Przetrwał do XIX wieku.
Wtedy odzywają się prądy Oświecenia, następuje wiele przemian, rozwija się przemysł. Wtedy też ma miejsce rozwój psychologii.
Pojęcie TRANSFERU.
Hasło: nauczać treści, które rozwijają umysł. Kształcić należy siły duchowe człowieka (zdolności intelektualne).
To FORMALIZM DYDAKTYCZNY (psychologizm).
Najlepiej kształcą umysł języki klasyczne i matematyka.
Potem wkracza PRAGMATYZM. → UTYLITARYZM DYDAKTYCZNY.
Historyczne teorie doboru treści kształcenia:
wiadomości
zdolności poznawcze
użyteczność
wiedzy
materializm dydaktyczny
+
-
-
formalizm dydaktyczny
-
+
-
utylitaryzm dydaktyczny
-
-
+
EGZEMPLARYZM - teoria doboru i układu treści kształcenia
konieczna jest redukcja materiału nauczania przewidzianego w dotychczasowych programach szkół; → nie może prowadzić do zubożenia obrazu świata w świadomości uczniów;
(…)
… jej „egzemplarzami tematycznymi” zasada „pars pro toto” Cele: zaznajomienie uczniów z reprezentatywnymi fragmentami materiału nauczania i wdrożenie ich do poznawania całości poprzez gruntowną analizę jakiegoś typowego dla tej całości fragmentu.
Nie do przyjęcia w przedmiotach o liniowym układzie treści (np. matematyka). → Koliduje z zasadą systematycznego układu materiału nauczania.
MATERIALIZM DYD. (encyklopedyzm)
twórca nazwy - Daerpfeld
szkoła ma przekazać uczniom jak najwięcej informacji - dzięki temu uczniowie będą mieli wysoki poziom rozumienia rzeczywistości;
FORMALIZM DYD.
nauczać tego, co kształtuje umysł;
wiedza jest tylko instrumentem kształcenia umysłu;
Schmid;
UTYLITARYZM DYD.
Dewey, Kerschensteiner (ped. pracy) PROCES KSZTAŁCENIA - CEL KSZTAŁCENIA
działanie;
powtarza się proces filogenezy w ontogenezie ucznia;
użyczymy tego, co użyteczne ”Nie zabawy a rzeczywistość.” W. Okoń
TEORIA PROBLEMOWO - KOMPLEKSOWA
Bogdan Suchodolski
uczeń ma mieć ogólną wiedzę (ze składnikiem wykształcenia zawodowego);
problemy współczesnego świata i przyszłe;
zróżnicowanie treści - poziom szkoły średniej;
problem - do jego rozwiązania wykorzystuję kompleksową wiedzę;
wiedza ogólna - na poziomie podstawowym, dopiero…
… minimum programowe;
elementy podstawowe (choinka) i wtórne (jak ją ubieramy)
MATERIALIZM FUNKCJONALNY
oprócz wiedzy (materializm) trzeba znać jej zastosowanie (jej funkcje);
W. Okoń (1962r.) „Podst. wykształcenia ogól.”
związek poznania z działaniem; materializm + utylitaryzm
rozwijanie samodzielnego myślenia;
TEORIA PROGRAMOWANIA DYDAKTYCZNEGO
→ nauczanie programowane
lata 50-te XX wieku;
początek…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)