Fragment notatki:
Dr. Beata Andrzejczak
Transport i logistyka
Wykład IX – Transport morski w UE
Transport morski w EWG:
1957r. - Traktat Rzymski, postanowiono rozpocząć ujednolicenie pewnych rozwiązań związanych z transportem
morskim; EWG miało prawie 16% floty handlowej świata
na początku lat 70-tych flota ta spada do 10% floty handlowej świata;
w latach 80-tych sytuacja poprawiła się, ponieważ do EWG dołączyła Grecja, która stanowiła 25% floty światowej; w
związku z tym flota handlowa Europy zwiększyła się
od początku lat 90-tych ciągły spadek floty handlowej Unii Europejskiej - okazało się, że pływać pod banderami
narodowymi nie jest opłacalne, a pojawia się konkurencyjność z Azji Płd.-Wsch. i Ameryki Południowej; powstają
otwarte rejestry „OR”
OR to inaczej wygodne bandery, którym liberalne ustawodawstwo morskie umożliwia rejestrację statków
stanowiących obcą własność; odbywa się to na ustalonych i ustawowo zagwarantowanych atrakcyjnych
warunkach dotyczących korzyści finansowych
dlaczego armatorzy zapisują się pod bandery OR?
umożliwia to znaczną obniżkę kosztów, zwłaszcza załogowych i obciążeń podatkowych
różnicę z tego tytułu mogą sięgać nawet 2mln USD rocznie na jeden statek
Unia Europejska stworzyła konkurencyjne bandery do rejestrów OR, tzn. rejestry BIS, które mają zachęcić do
przeflagowania się do rejestrów konkurencyjnych
pierwszy otwarty rejestr BIS utworzyła Dania, zachęciła obniżkami podatkowymi i zmniejszeniem kosztów
załogowych (obecnie znajduje się w nim 90% floty duńskiej)
następnie powstały w Niemczech (obecnie 75% floty niemieckiej) oraz w Finlandii (ok. 50% floty fińskiej pod
rejestrami BIS)
rejestr BIS w różnych krajach różnie się nazywa, np. w Niemczech GIS (German International Ship), w Danii DIS
w Wlk. Brytanii, Francji, Hiszpanii i Portugalii wprowadzono rejestry OFF-SHORE, ale zostały one ustanowione w
terytoriach zamorskich przez te państwa, które takie terytoria posiadają
Obecna sytuacja w żegludze UE:
najbardziej negatywne skutki na rynku pracy, przede wszystkim dla marynarzy (w UE liczba marynarzy w latach 19701995 zmniejszyła się o ok. 200tys. osób, z czego 22% zostało zwolnionych ze względu na postęp technologiczny
marynarze posiadający obywatelstwo UE pływają pod banderami OR
W Unii Europejskiej zaczęto wprowadzać nowe dyrektywy, mające na celu poprawę sytuacji armatorów, którzy przeflagują
się i będą pływali pod banderą unijną. Ostatnia ustawa pochodzi z 1989r. i dotyczy polityki wspomagania konkurencyjności
żeglugi w Unii Europejskiej - wytyczyła 3 kierunki działań:
1.
2.
3.
działania na rzecz poprawy i ujednolicenia warunków funkcjonowania przedsiębiorstw żeglugowych w państwach
członkowskich
w celu poprawy konkurencyjności wskazano potrzebę zwiększenia ilości badań, które umożliwiłyby dalsze
postępy automatyzacji pracy na statkach
szersza realizacja koncepcji wielofunkcyjności członków załóg
zachęcanie państw Unii Europejskiej do wspólnych badań nad poprawą wszelkiej maści stosunków pracy w
transporcie morskim
standaryzacja rozwiązań technicznych w transporcie morskim - podkreślono konieczność wpisania tego
problemu w generalny program porządkowania i ujednolicania norm i standardów technicznych w ramach
wspólnoty
Unia Europejska domaga się zniesienia utrudnień w transferowaniu statków między rejestrami poszczególnych
państw, a także w przepływie marynarskiej siły roboczej
okazuje się, że bardzo duża ilość statków armatorów nie przestrzega zasad IMO
domagają się poprawy warunków pracy w żegludze
chcą wprowadzić wspólny program szkoleń i przeszkoleń koniecznych do funkcjonowania w całej Unii
Europejskiej dla marynarzy w transporcie morskim (np. zmiany związane z postępem technicznym)
wzajemne uznawanie dyplomów i licencji w ramach wspólnoty (dla marynarzy) - podobno nadal jest
nieprzestrzegane
wspólne rozwiązania w zakresie pomocy finansowej państw członkowskich dla przedsiębiorstw żeglugowych
został ustanowiony limit pomocy finansowej dla armatorów, którzy borykają się z problemami finansowymi statki otrzymywały subwencje
także ulgi podatkowe dla gorzej funkcjonujących armatorów
ustanowienie wspólnego rejestru okrętowego dla bander Unii Europejskiej
wprowadzony rejestr nazywa się EUROS
rejestr, który funkcjonowałby obok rejestrów narodowych jako miejsce drugiej rejestracji statków
Dr. Beata Andrzejczak
Transport i logistyka
Wykład IX – Transport morski w UE
statki pozostawałyby z jednej strony pod banderą narodową, ale mogą się wówczas ubiegać o rejestrację
EUROS w celu uzyskania pewnych przywilejów
o przywileje te mogą ubiegać się armatorzy, którzy posiadają statki nie starsze niż 20 lat, a także armatorzy,
którzy spełniają wymogi dotyczące bezpieczeństwa żeglugi potwierdzone odpowiednimi certyfikatami
rejestr ten ma zagwarantować swobodę w transferowaniu statków między rejestrami narodowymi bez
dodatkowych wymogów z ich strony
ma ułatwić przepływ marynarskiej siły roboczej między statkami EUROS dzięki automatycznemu uznawaniu
świadectw kwalifikacyjnych oraz innych dokumentów świadczących o kwalifikacjach osób pracujących na
statkach
preferencje w uzyskiwaniu pomocy państwowej
preferencje w dostępie do przewozu ładunków w ramach pomocy żywnościowej dla państw trzecich
podsumowanie:
po wprowadzeniu okazało sie, że jest to przyspieszenie i dostęp do tych samych warunków, które
mają inne statki i armatorzy pływający pod banderami unijnymi
EUROS istnieje oficjalnie, ale nikt z tego projektu nie korzysta i nikt do niego nie należy, ponieważ
przynosi mało korzyści
głównym problemem dla EUROSu i niechęci armatorów był wymóg obsadzania statków głównie
przez marynarzy posiadających obywatelstwo krajów Unii Europejskiej
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)