Traktat z Maastricht Wraz z procesem dochodzenia do rynku wewnętrznego, uwidoczniała się coraz bardziej potrzeba ustanowienia unii gospodarczej i wprowadzenia wspólnego pieniądza, warunkującego właściwe funkcjonowanie tego rynku. W styczniu 1988 r. francuski premier Balladur przedstawił propozycję stworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej , a w lutym tego samego roku Hans Dietrich Genscher , minister spraw zagranicznych Niemiec, wystąpił z koncepcją utworzenia europejskiego obszaru walutowego i Europejskiego Banku Centralnego . Podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Hanowerze w czerwcu 1988 r. powołano specjalny komitet, pod przewodnictwem Jacques'a Delorsa , ówczesnego przewodniczącego Komisji Wspólnot Europejskich, do zbadania tych projektów i przedstawienia odpowiednich wniosków . Raport Komisji (znany później jako raport Delorsa ) został przyjęty na szczycie w Madrycie w czerwcu 1989 r. Zawierał on rekomendację trzystopniowego wprowadzenia Unii Gospodarczej i Walutowej. Pierwszy etap rozpoczął się, zgodnie z propozycją zawartą w raporcie, 1 lipca 1990 r. Równolegle we Wspólnotach Europejskich toczyła się dyskusja na temat stworzenia unii politycznej. Uwidoczniły się tu kontrowersje co do ewentualnych, ponadpaństwowych kompetencji przyszłej unii. Tym niemniej, na szczycie w Strasburgu w grudniu 1989 r. przyjęto jako cel strategiczny utworzenie Unii Europejskiej . Postulowana w raporcie Delorsa konferencja międzyrządowa w sprawie Unii Gospodarczej i Walutowej rozpoczęła się 14 i 15 grudnia 1990 roku w Rzymie . Negocjacje na ten temat, a także w kwestii możliwego zbliżenia się do unii politycznej, trwały ponad dwa lata i zakończyły się podpisaniem 7 lutego 1992 r. w Maastricht Traktatu o Unii Europejskiej . Na mocy tego traktatu , Unia Europejska jest zbudowana na trzech tzw. filarach : - Pierwszy z nich, uważany za wspólnotowy, bazujący na zmodyfikowanym Traktacie o EWG (nazywanym obecnie Traktatem o WE) , objął m.in. gospodarkę, handel, politykę społeczną, ochronę środowiska, kulturę itd. W ramach pierwszego filaru wprowadzono też instytucję „obywatelstwa europejskiego”. Nazwa „Europejska Wspólnota Gospodarcza” została w Traktacie zmieniona na ”Wspólnota Europejska ”. Powołano ciało doradcze - Komitet Regionów , stworzono podstawy prawne do utworzenia Europejskiego Instytutu Monetarnego, a także instytucji ogólnoeuropejskiego rzecznika praw obywatelskich. Przewidziano trzy etapy dochodzenia do Unii Gospodarczej i Walutowej - UGiW (Economic and Monetary Union - EMU), a w Protokóle do traktatu z Maastricht zapisano tzw. kryteria konwergencji, spełnienie których miało warunkować przejście poszczególnych krajów do trzeciego, najwyższego etapu EMU. Ten trzeci etap rozpoczął się 1 stycznia 1999 r., a w procesie dochodzenia do wspólnej europejskiej waluty - euro - uczestniczyło dwanaście państw członkowskich UE (Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia i Włochy).
(…)
…
Traktat z Maastricht
Wraz z procesem dochodzenia do rynku wewnętrznego, uwidoczniała się coraz bardziej potrzeba ustanowienia unii gospodarczej i wprowadzenia wspólnego pieniądza, warunkującego właściwe funkcjonowanie tego rynku. W styczniu 1988 r. francuski premier Balladur przedstawił propozycję stworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej, a w lutym tego samego roku Hans Dietrich Genscher…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)