Tradycyjny i współczesny podział cudów Jezusa

Tradycyjny i współczesny podział cudów Jezusa. Tradycyjny podział cudów: uzdrowienia,
wskrzeszenia,
wypędzenia złych duchów,
cuda wobec natury fizycznej
cuda towarzyszące Jezusowi Współczesne podziały cudów Jezusa: a) Menoud i George : antropologiczne (człowiek) i fizyczne (przyroda) b) Theissen, Steiner, Dufour : ocalenie, dary, uzdrowienie, egzorcyzmy, „legitymacje” c) Hergesel : tradycyjny + cuda Opatrzności (nagradzającej lub karzącej)
II. Funkcje cudów Jezusa. A. Wyróżniamy następujące funkcje cudów:
a) objawieniowa funkcja cudu - cud ma teofanijny charakter. Epifania Boga w każdym cudzie nie jest statyczna lecz dynamiczna i zbawcza. Bóg nie manifestuje się w cudzie, ani dla celów poznawczych, ani informacyjnych, lecz zbawczych.
b) chrystologiczna funkcja cudu - w tradycyjnej apologetyce dowodzenie cudu sprowadzało się do wykazania, że JHS był boskim Legatem, który objawił Boga. Wynikało to z rozumienia: tylko Bóg może czynić cuda; JHS był Bogiem i człowiekiem, zatem musiał czynić cuda, które jednocześnie były dowodem Jego bóstwa.. Sam JHS częściej interpretował swe cudowne czyny w funkcji nadejścia KB i czasów mesjańskich. c) soteryczna funkcja cudu - na początku XX wieku zaczęto podkreślać cud jako znak zbawienia. W HZ wielkie cuda zawsze poprzedzały wydarzenie zbawcze. Stąd wnioskować można, że były one zawarte w Bożym planie zbawienia, czego JHS był świadom. Znaki - cuda, mają więc chrystologiczno - soteriologiczny charakter.
d) eklezjo twórcza funkcja cudu - od początku Kościoła cuda dynamizowały jego szybki rozwój. Cuda posiadają charakter eklezjo twórczy - przyczyniły się również do powstania Kościoła, jako ostatniego etapu HZ.
e) wiaro twórcza funkcja cudu - cud pełnił i nadal pełni funkcję motywacyjną wobec wiary. Wszystkie znaki i cuda Jezusa wzbudzała najpierw wiarę w uczniach, a następnie w Kościele pierwotnym. ... zobacz całą notatkę