Magazyny były w Stanach Zjednoczonych tradycyjnym środkiem kształtowania świadomości i platformą najważniejszych debat politycznych, społecznych, kulturalnych, a wiele z nich zyskiwało sobie uznanie milionowych rzesz czytelników. Jednak ostatnie lata XX wieku zapoczątkowały wyraźną ewolucję magazynów w kierunku tabloidyzacji i odwoływania się do niskich instynktów. „TIME” Został założony w 1923 roku, pierwszy numer wydano 3 marca. Założycielami byli młodzi absolwenci uniwersytetu Yale i reporterzy „Baltimore News” - Henry Luce i Britton Hadden. Obok „Newsweeka”, „Time” stał się najbardziej znanym przedstawicielem masowych magazynów informacyjnych. Właścicielem gazety jest koncern Time Inc., będący częścią największego holdingu multimedialnego na świecie - Time Warner. Koncern ten wydaje ok. 140 tytułów docierających do 300 milionów czytelników. Według zamierzeń twórców, tygodnik miał być czasopismem dla dotychczas źle informowanego, masowego odbiorcy, ludzi, którzy nie mogli sobie pozwolić na lekturę wielu gazet i powinni otrzymać zwięzłe kompendium aktualnych zdarzeń wraz z komentarzem. Tytuł „Time” podkreślał znaczenie czasu, którego tak bardzo brakuje w życiu człowieka pracującego. Luce i Hadden twierdzili, że „ludzie są niedoinformowani, ponieważ brakuje prasy dostosowanej do czasu, jaki zajęty człowiek może poświęcić, aby być na bieżąco poinformowanym”. W 1929 roku, po śmierci Haddena, Luce stał się osobą mającą największy wpływ na pismo i jedną z najważniejszych postaci w historii mediów XX stulecia. Od 1931 roku Luce zaczął tworzyć programy radiowe nadawane w sieci CBS. Były to dramatyzowane przez aktorów aktualne wydarzenia, omawiane równocześnie na łamach tygodnika.
Podstawę „Time'a” stanowią cztery stałe działy; na końcu każdego materiału czytelnik znajduje interpretację opisywanych wydarzeń; artykuły są zwięzłe i skondensowane; przestawiają przede wszystkim ludzi jako kreatorów wydarzeń. Każdy numer składa się z kilkudziesięciu stron mieszczących wiele krótkich artykułów. Dużą rolę odgrywają fotoreportaże i fotografie, czasem krytykowane za naturalizm, z jakim ukazywane są drastyczne wydarzenia z terenu wojen, katastrof i klęsk żywiołowych. Corocznie wybierana jest osoba roku, przy czym nie zawsze jest to jedna postać. W 1983 roku ogłoszono np. komputer osobisty maszyną roku, a w 1999 Albert Einstein został wybrany człowiekiem stulecia. Centrala „Time'a” mieści się w Nowym Jorku, tu napływają materiały od korespondentów, którzy przysyłają tylko opisy zdarzeń, nie nadając im ostatecznej formy. Dopiero w centrali powstają z nich artykuły pisane jednolitym stylem. W historii tygodnika wielokrotnie wydawano specjalne edycje. „Time” wielką wagę przykłada do ścisłości i precyzji swoich materiałów. Powszechnie uznaje się wysoki standard publikacji w takich dziedzinach jak sprawy międzynarodowe, nauka, muzyka, religia, a także znakomity poziom szaty ilustracyjnej, w szczególności fotografii. Sukces pisma przyczynił się do naśladownictw zagranicznych, które z czasem wypracowały swój własny styl, jak np. niemiecki „Der Spiegel” czy francuski „l'Express”. Nakład anglojęzycznego wydania wynosi ok. 4 milionów.
(…)
… - Week”, w nakładzie 50 tysięcy egzemplarzy. Jego założycielem był Thomas J. C. Martyn. W 1937 został połączony z „ To Day” - czasopismem opiniotwórczym założonym przez dwóch potentatów finansowych i przemysłowych, Vincenta Astora i Averella Harrimana. Zachowano tytuł „Newsweek”. W 1961 roku, po śmierci właścicieli, magazyn stał się częścią grupy The Washington Post Company. Obecnym redaktorem naczelnym…
…: lekarzy, nauczycieli, studentów itp., głównie są to zawody elitarne i dobrze sytuowane. Tak naprawdę nawet specjaliści amerykańscy z trudem znajdują różnice między obydwoma magazynami.
„NATIONAL GEOGRAPHIC”
27 stycznia 1888 roku w Stanach Zjednoczonych powstało towarzystwo geograficzne, założone przez 33 członków dla ” poszerzania i upowszechniania wiedzy geograficznej". Pierwszym prezesem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)