To tylko jedna z 46 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1. Prasa Niemiecka „Der Spiegel ” Wychodzący w powojennych Niemczech tygodnik „Diese Woche” wzbudził jednoznacznie negatywną opinię władz tymczasowych: „nie możemy sobie pozwolić na to, by na łamach pisma redagowanego przez naszych (brytyjskich) dziennikarzy ukazywały się publikacje tak ostro i jednoznacznie nas atakujące oraz krytykujące wszelkie nasze działania”. Pod koniec 1946 roku władze czterech stref okupacyjnych podjęły więc jedną z niewielu zgodnych decyzji - odebrały licencję brytyjskim wydawcom i przekazały gazetę grupie młodych, niemieckich dziennikarzy. Redaktorem naczelnym nowego magazynu został Rudolf Augstein. Pierwszy numer, pod zmienionym tytułem „Der Spiegel” (czyli lustro), ukazał się 4 stycznia 1947 roku w Hanowerze. Nowa nazwa miała być prawdopodobnie nawiązaniem do słynnego zdania Stendhala o powieści, która jest lustrem wiernie odbijającym rzeczywistość, z tym, że tu rolę powieści brało na siebie czasopismo. Zmiana właściciela, redakcji i tytułu nie przyniosła zmiany linii programowej. Augstein postawił na rzetelne, krytyczne dziennikarstwo, patrzące na ręce każdej władzy - najpierw okupacyjnej, potem niezależnej. Dowodem tego były liczne skandale i afery ujawnione na łamach pisma. Wbrew intencjom brytyjskiej administracji, krytyka nie tylko nie złagodniała, ale dodatkowo zwiększyła zasięg oddziaływania, gdyż już w pierwszym roku ukazywania się „Der Spiegel” osiągnął nakład 15 000 egzemplarzy, podczas gdy nakład „Diese Woche” w ostatnim roku ukazywania się nie przekraczał 1 500 egzemplarzy. Popyt na pismo był jeszcze większy, ale przydziały papieru ograniczały wzrost podaży. W ciągu następnego roku nakład wzrósł ponad czterokrotnie (do około 65 000). Wzrost utrzymywał się do początku lat 70, kiedy to powszechny kryzys prasy wywołał poważny spadek z 953 000 egzemplarzy w 1968 do 923 000 w 1971. „Der Spiegel” jednak szybko odbudował swoją mocną pozycję. Pomogły mu w tym liczne afery ujawniane w latach 80. W roku 1990 nakład przekroczył 1 000 000 egzemplarzy. Pojawienie się konkurencji w postaci „Focusa” w 1993 roku spowodowało kolejne załamanie - nakład spadł o ok. 10%. „Spiegel” jednak pozostał dominującym tytułem na rynku magazynów informacyjnych. Obecny nakład to 1 100 000 egzemplarzy.
Pierwszym wydawcą „Spiegla” był Rudolf Augstein. W roku 1950 część akcji wykupił John Jahr, by w roku 1962 odsprzedać je Richardowi Grunerowi. W 1969 roku, gdy nakład pisma zaczynał spadać, Augstein wykupił aukcje Grunera i ponownie został jedynym wydawcą, ale już w roku 1971, w okresie dla „Spiegla” najtrudniejszym, koncern Gruner+Jahr przejął 25% akcji. Augstein jednak usilnie dążył do uniezależnienia „Spiegla” od wielkich koncernów medialnych i w 1973 przeprowadził restrukturyzację własności pisma rozdzielając akcje pomiędzy pracowników i powołując „SPIEGEL Verlag Rudolf Augstein”, które działa do dziś. Miało to zapewnić pismu suwerenność w podejmowaniu decyzji i wolność wyrażania opinii.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)