To tylko jedna z 39 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZAGRANICZNE SYSTEMY MEDIALNE Skrypt połączony - ułożony państwami
FORMY WŁASNOŚCI MEDIÓW Zagadnienie form własności w mediach łączy się z wieloma innymi - niezależnością, wpływami z zagranicy, zadaniami mediów i zagrożeniem monopolami. Generalnie można wyróżnić trzy główne formy własności:
- media państwowe (w tym kontrolowane przez państwo spółki prawa cywilnego, handlowego, spółki akcyjne itp.)
- media prywatno - państwowe
- media całkowicie prywatne.
W systemach demokratycznych państwowa własność w mediach jest silnie ograniczana. W prasie drukowanej praktycznie zanikła. W mediach elektronicznych utrzymuje się w tej ich części, która ma za zadanie spełniać funkcje publiczne, zakres jej jest jednak zasadniczo różny w różnych krajach. W USA państwo jest właścicielem jednej zaledwie rozgłośni radiowej, Voice of America, nadającej zresztą dla odbiorców za granicą. Pozostałe media znajdują się w rękach prywatnych - głównie wielkich koncernów medialnych. Przy tym - zwłaszcza w dziedzinie mediów elektronicznych - istnieją poważne ograniczenia prawne, mające na celu wyeliminowanie praktyk monopolistycznych. Specjalną rządową organizacją, w zakres której wchodzi zwalczanie monopolu jest Federal Communications Commision. Wynikiem działania komisji było powstanie kompanii American Broadcasting Company (ABC).
Przykładem innego modelu jest Republika Federalna Niemiec, w której państwo jest właścicielem jedynych dwóch telewizji ogólnokrajowych, a także sieci radiofonii publicznych (ARD oraz ZDF) należy jednak zauważyć, że nie wynika to ze szczególnie ostrych przepisów prawa (są one w Niemczech nadzwyczaj liberalne), a ze stosunkowo późnego dopuszczenia nadawców prywatnych do działalności i względów ekonomicznych. W UK przeważa własność prywatna, w tym ogromny udział wielkich koncernów. Radiofonia i telewizja publiczna nie jest własnością państwa, ale nie jest też instytucją o charakterze komercyjnym. Silne wpływy administracja państwowa ma w mediach we Francji. Rozległa sieć radiofonii i telewizji publicznej jest w połowie finansowana z pieniędzy państwowych. Ciekawą formą własności częstą we francuskim systemie prasowym jest posiadanie mediów przez stowarzyszenia wytwórców, syndykaty pracownicze, organizacje społeczne itp. A także istnienie struktur o własności mieszanej, prywatno - państwowej.
Całkowicie państwowe są rosyjskie media o charakterze publicznym (kilka niezależnych struktur). W sektorze mediów prywatnych w Rosji panuje chaos, gdyż regulacje prawne dotyczące licencjonowania nadawców nie są respektowane. Na rynku telewizji ciekawostka jest, że po rozpadzie dawnej struktury państwowej telewizji „Gostielradio” powstały dwa konkurencyjne programy, pozostające pod kontrolą państwa - ORT i RTR. Obie formalnie sprywatyzowane.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)