TERROR Przemoc jako cel sam w sobie a przemoc jako narzędzie osiągania celów właściwych. Przemoc „samoistna” służy albo zniszczeniu bez względu na koszty takiego działania, nawet własne straty, albo skrajnemu zniewoleniu w celu wyzysku. Natomiast przemoc „posiłkowa” służy... wymuszeniu przez zastraszenie. Wymuszeniu posłuchu lub, paradoksalnie, walki, buntu (kiedy prześladowca jest zainteresowany w wywoływaniu oporu i uruchomieniu błędnego koła `represje - opór - represje'). Etymologia terminu Pierwotne znaczenie słowa `terror': (łac.) = strach, straszna rzecz lub wieść, groza - od czasownika terrēre (przerażać). Współczesne znaczenie słowa: Zastraszenie, gwałt, skrajnie brutalny sposób zwalczania przeciwników związany z demonstracją okrucieństwa albo - skrajnie represywny sposób rządzenia, oparty na prześladowaniach, psychozie podejrzliwości i zagrożenia, masowych represjach. Uwaga: nie bez powodu wyróżnia się tzw. terror psychiczny lub moralny; możliwe jest bowiem „terroryzowanie” bez zastosowania przemocy czysto fizycznej. Terror jako skrajna forma przemocy strukturalnej Łacińskie słowo `terror' oznacza: strach, grozę, trwogę, przerażenie; zastraszenie, gwałt, ucisk, represje, prawo pięści i miecza [to już Kopaliński - aż do znaczenia uwspółcześnionego i rozszerzonego; przytoczyć najpierw słownik łaciński]; etymologia: strach, straszna rzecz, straszna wieść - od czasownika terrēre = przerażać. Najpierw odnosiło się więc do stanu psychicznego, do emocji będących odpowiedzią na zagrożenie (całkowicie lub w dużej mierze realne, a nie urojone czy przesadnie wyolbrzymione); z czasem zaś nazwa ta zaczęła określać sposób postępowania wywołujący takie właśnie przeżycia. Strukturalno-funkcjonalna złożoność terroru : szczególna forma przemocy, zespalająca destrukcję fizyczną, ekonomiczna i psychiczną, z naciskiem na „odstraszającą siłę przerażającego przykładu”, na zastraszenie. Na czoło (jako dominanta) wysuwa się przemoc psychiczna, bądź w roli „nadprzymusu”, bądź w roli czynnika eliminacji i eksterminacji. Ekonomiczne i fizyczne środki represji i eksterminacji niejako obsługują to zadanie zastraszenia, demobilizacji, rozbrojenia. Istota zjawiska Szczególna - wyjątkowo brutalna, demonstracyjna i „wszechogarniająca” - forma przemocy, w której destrukcja (zniszczenie) nie jest jedynym, a czasem nawet i nie głównym, celem, lecz raczej narzędziem wymuszenia (wymuszenia bądź trwałego posłuchu i podporządkowania, bądź ustępstw, rezygnacji z pierwotnych zamiarów i woli, naruszenia przez ofiarę własnych zasad postępowania), co osiągane jest w ten sposób, że okrucieństwo i bezwzględność wobec jednych mają zastraszyć pozostałych, względnie zupełnie zastraszyć i złamać tych samych adresatów przemocy.
(…)
… funkcja terroru: łamanie oporu przez zastraszenie; wymuszanie posłuchu... przez zastosowanie przemocy. Terroryzowanie społeczeństwa i własnych zwolenników sprzężone z eliminacją przeciwników. Terroryzowanie - tzn. zastraszanie paraliżujące zdolność do oporu, nawet ostrożnego, wykrętnego. Wydajny sposób działania („szampon i odzywka w jednym”): eliminacja, eksterminacja jednych przynosi korzyść w postaci…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)