To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Teresa Michałowska „ Rodzaje czy rodzaj? Problemy taksonomii literackiej.” 1. Pomysł podziału wszystkich utworów poetyckich na gatunki i trzy rodzaje powstał na gruncie gramatyki w czasach antycznych. Najbardziej dojrzała koncepcja pochodzi od Diomedesa. On sugerując się dziełem Porfiriusza „Isagoga” wprowadził do poezji pojęcia „rodzaj” i „gatunek”. Autor „Isagogi” prezentuje trójstopniową hierarchię, w której najniżej znajdowały się byty poszczególne, później były gatunki, a na końcu rodzaje. Porfiriusz uważał, że rodzaj jest nazwą, która obejmuje liczne gatunki, a gatunek jest nazwą wywodzącą się od rodzaju, posiadające węższe znaczenie niż rodzaj. Na podstawie dzieła Platona „Państwo” wprowadzono podział struktur wypowiedzi językowej w dziele poetyckim. Pierwsza struktura wypowiedzi była bezpośrednia (nie naśladująca ) czyli wypowiedź poety zwana prostym opowiadaniem. Druga nazywana mimetyczną, polegała na naśladowaniu wypowiedzi postaci, czyli na przytaczaniu słów postaci. Trzecia zwana mieszaną powstała w wyniku połączenia dwóch poprzednich, czyli wypowiedzi poety, a następnie któreś z postaci. 2. Inną koncepcją mówiącą o podziałach rodzajowych wprowadził Minturno w swoim dziele „De Poeta”. Wprowadził on rodzaj: epicki – obejmujący tylko poezję, sceniczny – posługujący się gestem, słowem i mimiką i meliczny – poezję angażującą słowo i muzykę. Analizując schematy podziału rodzajów dostrzegamy przejawy dwóch aksjomatów myślowych. Pierwszy przedstawia trychotomiczność podziału, który był najpopularniejszy, lub pomysły odmiennego podziały np. dwuczłonowego. Drugi aksjomat, to teza o nadrzędności rodzajów wobec gatunków zakładająca, że przyporządkowanie gatunków rodzajom jest zmienne. Czynnikiem powodującym powstawanie różnych definicji, są zasady klasyfikacyjne. (np. gramatyczna forma wypowiedzi, funkcja wypowiedzi językowej lub funkcja podmiotu mówiącego.) Kate Hamburger stworzyła oryginalną koncepcję dychotomiczną. Poezję podzieliła na fikcyjną, mimetyczną, lub liryczną. Pierwsza, to epika i dramat, druga, to liryka. W pierwszej poeta powołuje do życia fikcyjny świat, stwarza narratora i postacie, które wypowiadają swoje
(…)
… rodzajowego pociąga za sobą konieczność zmiany
definicji wszystkich jego członów. Klasyfikacja gatunkowa nie powinna tracić związku
z historycznym sposobem ujmowania zjawisk literackich.
5. Filip van Tieghem użył jako pierwszy nazwy „genologia”, termin ten został odniesiony do
dyscypliny zajmującej się gatunkami literackimi. Etymologia słowa narzuca jego interpretację
jako nazwy nauki o rodzajach. Możliwe wydaje sie z etymologicznego punktu widzenia naukę
o gatunkach literackich nazwać ejdologią.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)