To tylko jedna z 18 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
"Transformacja rzutowa to ośmioparametrowe przekształcenie płaszczyzny zdjęcia na powierzchnię terenu. W parametrach transformacji zawarte są elementy orientacji zewnętrznej i wewnętrznej za wyjątkiem dystorsji. Proces transformacji polega na tym iż najpierw definiujemy punkt główny, poprawiamy piksele o współczynniki radialne i obraz skorygowany o dystorsję radialną przekształcamy rzutowo. Po transformacji zmienia się poziom szarości pikseli. W resamplingu szukamy nowych poziomów szarości."
"Podstawą metody wiązek jest warunek kolinearności. W metodzie tej wszystkie równania kolinearności możliwe do ułożenia dla całego bloku zdjąć układane są i rozwiązywane równocześnie. W metodzie tej elementy orientacji wszystkich zdjęć bloku oraz nieznane współrzędne wyznaczonych punktów terenowych oblicza się równocześnie ze wszystkich dających się wykorzystać danych i nie dzieli się procesu aerotriangulacji na etapy. Warunkiem przecięć promieni homologicznych jest uzupełniony warunkiem przejścia promieni przez punkt o danych współrzędnych terenowych."
TRANSFORMACJA RZUTOWA
Transformacja rzutowa to ośmioparametrowe przekształcenie płaszczyzny zdjęcia na powierzchnię terenu. W parametrach transformacji zawarte są elementy orientacji zewnętrznej i wewnętrznej za wyjątkiem dystorsji. Proces transformacji polega na tym iż najpierw definiujemy punkt główny, poprawiamy piksele o współczynniki radialne i obraz skorygowany o dystorsję radialną przekształcamy rzutowo. Po transformacji zmienia się poziom szarości pikseli. W resamplingu szukamy nowych poziomów szarości.
Ogólne wzory transformacji rzutowej:
XG , YG - współrzędne geodezyjne
x, y - współrzędne w układzie zdjęcia
Podczas zajęć dydaktycznych korzystano zdjęć archiwalnych z 1978 r. zrobionych przez PPGK W-wa dla obiektu Ciechanów. Pracowano na prawym zdjęciu.
Przebieg pracy:
1. Założenie folderu 2D
2. Stworzenie pliku z rozszerzeniem *pkt zawierającego punkty osnowy fotogrametrycznej
3. Uruchomienie programu VSD
- nazwa zadania taka jak numer prawego zdjęcia
- wpisanie ścieżki dostępu do obrazu zdjęcia
- stworzenie pliku z obrazem piramidalnym
- pomiar fotopunktów klawiszem „i” - podpięcie z pliku *pkt
- orientacja wewnętrzna zdjęcia, określenie transformacji - F5
- pomiar narożników użytków klawiszem ”j”
4. Opracowanie wyników pomiarów
STEREODIGITALIZACJA
Stereodigitalizacja to proces pozyskiwania danych geometrycznych o obiektach. Dla wykonania stereodigitalizacji wykonuje się rekonstrukcję modelu przestrzennego terenu na podstawie pary zdjęć na autografie analogowym, analitycznym lub cyfrowym, a następnie poprzez interpretację i pomiar określa się lokalizacje wybranych obiektów w zewnętrznym układzie odniesienia. Technika pomiaru sprowadza się do pomiarów punktów i linii. pomiar punktowy to pomiar punktów dyskretnych a pomiar liniowy to pomiar ciągły. Tryb pomiarów punktowych to tryb statyczny.
Tego typu pomiar prowadzi do prezentacji każdego mierzonego obiektu w zapisie numerycznym przyporządkowując go do jednego z podstawowych typów czyli:
- obiektu punktowego - prezentacja symboliczna z prawidłową lokalizacją centrum zastosowanego symbolu,
- obiektu liniowego - prezentacja ciągiem poli-linii otwartej lub zamkniętej kartometrycznie lokalizującej prezentowany obiekt,
- obiektu powierzchniowego - obszar zamknięty ciągiem liniowym z przyporządkowanym sposobem użytkowania wydzielonego obszaru.
Grupy obiektów na etapie mapy numerycznej metodą stereodigitalizacji:
1. Pomiar punktów
2. Pomi
(…)
… te są obarczone błędami, jakie powstają w czasie wykonania i obróbki fotograficznej zdjęć oraz ich pomiaru na stereokomparatorze. Współrzędne tłowe wykorzystywane w równaniach obserwacyjnych stosowanych do rozwiązywania zadań w fotogrametrii analitycznej nie powinny być obarczone wpływami błędów systematycznych. Błędy te spowodowane są niedoskonałością instrumentu pomiarowego oraz błędami wynikającymi z warunków wykonania zdjęć, spowodowanych niezachowaniem elementów orientacji wewnętrznej i zewnętrznej oraz refrakcją atmosferyczną i krzywizna Ziemi. Należy je wyeliminować przed rozpoczęciem dalszych obliczeń. Najbardziej niebezpiecznym źródłem błędów systematycznych jest niedociskanie materiału fotograficznego w momencie ekspozycji oraz zniekształcenia spowodowane jego obróbką i przechowywaniem.
Do wprowadzenia…
… orientacji wewnętrznej cK, x¢0, y¢0 kamery oraz dodatkowe parametry, które opisują błędy systematyczne obrazu. Ocenę wyników wyrównania przeprowadza się na podstawie analizy błędów i kryteriów dokładności. Typowa analiza obejmuje odchylenie standardowe Sigma 0, parametry wewnętrznej i zewnętrznej dokładności, parametry wewnętrznej i zewnętrznej wiarygodności. Szczególnie ważny jest test wykrywania…
… obrazowej. Elementami orientacji wewnętrznej zdjęcia są: - odległość obrazowa kamery fotogrametrycznej oznaczona symbolem f lub Ck ( f = Ck ), - współrzędne punktu głównego zdjęcia o (x, y) stanowiącego rzut prostokątny środka rzutów S na płaszczyznę obrazową. Punkt główny zdjęcia O jest punktem wyznaczonym przez przecięcie łącznic łączących przeciwległe znaczki tłowe zdjęcia fotogrametrycznego…
… zeskanowanie i zmianę obrazu analogowego na cyfrowy; skanujemy w przedziale 256 poziomów szarości, 8 bitów, 250 - 400 dpi
Pomiar fotogrametryczny:
- w regularnej siatce kwadratów
- dynamiczna rejestracja przekrojów
- linie równych paralaks px (warstwice)
- nieregularna siatka trójkątów
- pomiar pojedynczych punktów wysokościowych w strukturze TIN lub GRID
Tryb fotogrametrycznego pomiaru DTM
- manualny…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)