Prof. Maria Bijak – Kaszuba
Gospodarka światowa
Wykład XIV – Teoria wzrostu a ekonomia rozwoju
Stanowisko ekonomii wobec problemu niezrównoważonego wzrostu gospodarczego podlegało ewolucji. Można tu
wyodrębnić dwa nurty ekonomii:
1. Teorie wzrostu, wyjaśniające wzrost(lub jego brak) w uprzemysłowionych gospodarkach rynkowych, ale mające
ograniczone zastosowanie w odniesieniu do pozostałych gospodarek.
2. Teorie rozwoju, tworzące nową dyscyplinę ekonomii(tzw. ekonomia rozwoju), które wyodrębniły się w drugiej
połowie XX w. i poszukiwały rozwiązań dla państw opóźnionych w rozwoju lub zrujnowanych.
Teorie wzrostu - pod tym pojęciem rozumie się formalne modele ekonomiczne dotyczące ilościowego pomnażania dóbr i
usług w gospodarkach rynkowych.
W neoklasycznej teorii wzrostu wyodrębniamy:
Model Harroda-Domara
Model Solowa
Przedstawione powyżej modele wzrostu przedstawiają dochód narodowy jako funkcję produkcji uwzględniającą, w zależności
od modelów, różne czynniki warunkujące wzrost gospodarczy. Czynniki te są następujące:
zwiększanie zasobów kapitału, przez oszczędności i inwestycje(model H-D, model S)
zwiększanie zasobów pracy i jej wydajności, przez przyrost naturalny i edukacje (model S)
postęp technologii, traktowany jako czynnik egzogeniczny(model S)
Zróżnicowanie tempa wzrostu gospodarczego i poziomu życia w skali Mn jest problemem przejściowym, ponieważ:
wymiana Mn prowadzi do wyrównywania się proporcji czynników produkcji w długim okresie,
kapitał napływa z krajów wyżej rozwiniętych , gdzie(zgodnie z prawem malejących przychodów) wydajność kapitału
jest mniejsza- do krajów słabiej rozwiniętych, gdzie wydajność kapitały jest wyższa,
w konsekwencji, dzięki akumulacji zewnętrznej kraje słabo rozwinięte zwiększają inwestycje i produkcję.
Nowa teoria wzrostu endogenicznego:
postęp techniczny jest endogenicznym czynnikiem wzrostu gospodarczego, obok oszczędności (kapitał finansowy)
i kapitału ludzkiego
innowacje technologiczne powstają wewnątrz systemu(gospodarki) w efekcie publicznych i prywatnych nakładów
na badania i wdrożenia
innowacje technologiczne zapobiegają spadkowej tendencji krańcowej wydajności czynników produkcji
kapitał będzie przyciągany raczej przez gospodarki wysoko rozwinięte, a nie słabo rozwinięte, ponieważ te ostatnie
charakteryzują się niedostatecznym rozwojem kapitału ludzkiego i infrastruktury – czynników komplementarnych
wobec kapitału finansowego
brak jest zatem czynników prowadzących do wyrównywania się poziomu życia w skali Mn
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)