To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
. Teoria wymiany społecznej - podejście behawioralne i strukturalne:
Z ekonomii - jednostki ludzkie działają racjonalnie na rynku ekonomicznym, dążą do wymiany dóbr o tej samej lub zbliżonej wartości (jest to podstawa wymiany społecznej).
Simmel - wszelkie kontakty społeczne toczą się na zasadzie dawania i brania.
Nurt behawioralny:
G. Homas (początek lat 60-tych XX wieku) - zachowania społeczne stanowią wymianę działań materialnych i niematerialnych; do wymiany popycha oczekiwanie uzyskania korzyści. Potrzeba wymiany wynika z predyspozycji człowieka i kultury.
Stanowisko indywidualistyczne (Homas) - grupy społeczne nie są niezależnymi bytami; stosunki i zjawiska społeczne można badać w odniesieniu do jednostek.
Stanowisko behawioralne (Homas) - prawdziwie użyteczne są tylko teorie i metody psychologiczne.
Stanowisko redukcjonistyczne (Homas) - wszystko, co społeczne może być rozumiane na drodze badania diad (2-osobowe grupy w izolacji od wszystkich innych stosunków) - działania jednostek są podstawowym i ostatecznym instrumentem wyjaśniania zjawisk społecznych.
Nurt strukturalny (P. Blau):
Badanie tylko interpersonalnych stosunków wymiany nie daje całości wyjaśnień. Trzeba badać bardziej złożone struktury. Zachowania grup społecznych nie podlegają redukcji do zachowań jednostek. W miarę wzrostu liczby uczestników zmienia się sytuacja, więc trzeba wprowadzić transakcje pośrednie (środkiem wymiany jest pieniądz). Występuje konieczność uregulowania tych transakcji w sposób normatywny. Instytucjonalizacja procesów wymiany - normy i uogólnione środki wymiany. Władzę można uzyskać mając coś, czego nie mają inni - stosunki wzajemnej wymiany (nierównoważnej), gdzie X ponosi większe koszty niż Y. Naruszenie wzajemności i proporcji wymiany prowadzi do konfliktu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)