Teoria A. Webera

Teoria A. Webera Teoria A. Webera 1909 rok (uważana za jedną z pierwszych na której bazowały inne)
Lokalizacja - położenie obiektów w przestrzenni względem innych elementów przestrzeni np. sieć komunikacyjna, osadnicza, występowania surowców itd. Pojęcie to obejmuje cztery zasadnicze elementy:
Obiekt zlokalizowany
Miejsce lokalizacji
Cel lokalizacji
Czynnik lokalizacji - korzyści wynikające z umiejscowienia zakładu w określonym punkcie
Założenia:
Lokalizacja dotyczy jednego zakładu
Rynek zbytu jest znany
Zakład korzysta z jednego lub dwóch źródeł występowania surowców
Owy zakład produkuje jeden wyrób
Koszty transportu są funkcją wagi i odległości (koszty proporcjonalne do wagi i odległości)
Celem producenta jest minimalizacja kosztów produkcji. Za pomocą tej teorii nie szuka się lokalizacji ale wyjaśnia te pojęcia. Według Weba na lokalizacje zakładu przemysłowego mają wpływ czynniki:
Czynnik transportu (koszty transportu) - minimalizacja kosztów produkcji Czynnik pracy (koszty pracy)
Czynnik aglomeracji (kilka zakładów ta sama infrastruktura) i deglomeracji Punktem w przestrzeni zapewniającym idealną (korzystną) lokalizację jest punkt najmniejszych kosztów transportu. Pozostałe czynniki traktowane jako uzupełniające - modyfikują lokalizację wyznaczoną przez punkt minimalnych kosztów transportu.
Weber wprowadził typologię surowców:
Surowce zlokalizowane - występujące w określonych miejscach (węgiel, ropa naftowa, złoża niklu itd.)
Surowce powszechne - ubiqwitety np. piasek, żwir 2. Kryterium ze względu na to jaka część surowca wchodzi w skład gotowego surowca
surowce czyste - teoretycznie w całości wchodzi w skład gotowego prod.(w przyrodzie nie ma takiego)
surowce tracące na wadze - w części wchodzą w skład gotowego produktu
Miarą wpływu - jest stosunek wagi surowca ( S) zlokalizowanego do wagi gotowego produktu ( P ). Im - indeks materiałowy Dla surowców czystych Im = 1 im wyższa wartość tym większa zależność od źródeł surowca Dla surowców tracących na wadze Im 1
... zobacz całą notatkę