TECHNIKI TRAWIONE Trawi się albo płytę miedzianą albo kamień; kwas azotowy - bardzo silny, a nie zwęgla białek (nic nie robi rękom, skórze), zmuszanie kwasu żeby trawił tam gdzie się chce, jedne partie trzeba zasłonić, inne odsłonić - tym czym się to robi różnią się techniki AKWAFORTA (łac. Mocna woda = kwas azotowy) = KWASORYT= etching Najstarsza technika, substancją ochronną - werniks akwafortowy kalafonia (produkt destylacji żywicy sosnowej, substancja organiczna) + plastyfikatory asfalt syryjski (rodzaj gęstego oleju, brązowy) + wosk, kalafonia krucha dlatego trzeba dodać plastyfikatora, pokrywa się nim płytę (także od spodu), trzeba sobie dużo nagotować, werniks tężeje, rysunek, który ma być odbity wykonuje się przy pomocy igieł, łatwo się wyskrobuje - twarda substancja, ale plastyfikatory ułatwiają zeskrobywanie, gesty charakterystyczne dla rysowania; płyta do kwasu (na chwilę), kwas zobojętniany wodą, werniks usuwany - odbitka - pokrycie całej płytki farbą, wyciera się szmatą, pierwszy efekt zazwyczaj niezadowalający, dąży się do różnego wysycenia czerni, na odbitce zaznaczono, co ma być ciemniejsze, można precyzyjnie odbić, nanieść rysunek, proces powtarzany wielokrotnie, normą 12, Rembrandt - rycina stugoldenowa (ukrzyżowanie Chrystusa) - 32 razy, najczęściej robiono pewną ilość odbitek próbnych (1/12, 2/12, 3/12…) wielka atrakcja kolekcjonerska, wybitni akwafortyści - często malarze, którzy chcieli być rytownikami, malarze chętnie ze względu na podobieństwo gestów Urs Graff - Szwajcar, 1513 - najstarsza datowana akwaforta, akwaforty podpisywane przez niego, początek techniki! bracia Carracci (Anibale i Lodovico), Rembrandt, Goya, typowi graficy - Jacques Callot swobodna krótka linia, nieregularne linie, technika podobna do miedziorytu jeśli chodzi o odbijanie MIĘKKA AKWARORTA Dietrich Mayer , ok. 1600 , chodzi o dosłowne odwzorowanie rysunku, werniks akwafortowy miękki - do werniksu akwafortowego dodawany łój, płyta - od spodu twardy werniks od góry miękki, papier, na papierze rysuje się piórem albo kredką, odrywanie papieru, trawienie, uzyskuje się odwzorowanie rysunku, technika przypadkowa, brzydka, szara, poszarpana, Goya używał żeby spaskudzić przedstawienia, potem klasyczna akwaforta, samodzielne realizacje- surrealiści, Max Ernst, Salvador Dali- ryciny w te j technice SPOSÓB KREDKOWY Jean Charles Francois , ok. 1750 , efekt podobny do rysunków sangwiną, tzw. ruletki, ruletka - malutki walec z żelaza osadzany jak radełko, w powierzchni wałka wypustki, zęby, wyoblony brzeg, na nim też wypustki, rysunek na werniksie akwafortowym, pociąnięcie po rysunku, efekt prawie jak w kredce, zróżnicowana grubość linii, farba brązowa i transparentna, farba drukarska pokostem, Francois - kopie rysunków rokoowych, Boucher też parę zrobił
(…)
… Charivari), Picasso, Gustav Dore (wielki ilustrator książek, przede wszystkim Biblia, Raj utracony, utwory Szekspira , do lat 60') LITOGRAFIA KOLOROWA = CHROMOLITOGRAFIA
Litos graveo - piszę na kamieniu, 4 matryce, wyciągi różnych kolorów, czerwony, niebieski, zielony + czarny, kontury, plakat, Henri Toulouse Lautrec (XIX w.) zawsze 4 barwy, plakaty, zasada gauginowska, do lat 60' XIX w, kontur + 3 kolory…
… tylko te, które mają być absolutnie czarne, efekt- płynne malarskie plamy, lizcne portrety (Smith także) LITOGRAFIA 1798- czeski grafik Alois Senefelder Technika płasko drukowa! Matrycą kamień litograficzny, łupek wapienny jako matryca - kamień wstępujący w Alpach Szwajcarii, w Szumawach (tam leżą Praga i Hradczany), łupek rozwarstwiany, szlifowany na gładko/płasko, wapień węglanem wapnia- chłonny ( w wersji niekrystalicznej), farba wsiąkała, wyciśnięta z kamienia, zjawisko redukcji soli, kwasy słabsze i mocniejsze, sole słabszego kwasu wyparte mocniejszym, kwas azotowy bardzo mocny, jak się poleje na węglan wapnia to zmieni się w azotan wapnia- sól krystaliczna, nierozpuszczalna w wodzie, śliska, kamień wytrawiony w kwasie azotowym, substancja organiczna- kredki litograficzne- mieszanka mydła i wosku + szelak żeby woda…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)