Tabele i niepowtarzalność-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 63
Wyświetleń: 756
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Tabele i niepowtarzalność-opracowanie - strona 1 Tabele i niepowtarzalność-opracowanie - strona 2 Tabele i niepowtarzalność-opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

Tabele i niepowtarzalność
Kiedy tworzysz aplikacje bazy danych, każda tabela przedstawia odrębną jednostkę lub pro­ces występujący w rzeczywistym świecie. Będziesz tworzył tabele kontrolujące lu­dzi, wydarzenia, transakcje finansowe i przedmioty (np. produkty). Zgodnie z teorią rela­cyjną, musisz przechowywać wszystkie dane w tabelach (zasada 1.) oraz, że tabela skła­da się z unikatowych wierszy i kolumn (zasada 2.). Sposobem na zapewnienie uni­kal­ności każdej z zasad jest ustawienie klucza głównego dla każdego wiersza.
Klucz główny to pole lub grupa pól (mówimy wtedy o wielopolowym kluczu głów­nym), które jest unikatowym identyfikatorem tego wiersza. Klucz główny musi być uni­ka­to­wy. W przeciwnym bowiem wypadku dochodziłoby do naruszenia zasady 2. Ac­cess poz­­wala Ci uczynić pole kluczem głównym, poprzez nadanie mu wartości Klucz w wi­do­ku Projekt tabeli. Access sprawdzi wówczas, czy dane w tym polu są unikatowe i nie wy­stępują w nim duplikaty. Czasami, gdy przestrzegamy reguł handlowych, podanie uni­katowej wartości dla każdego wiersza może być trudne. Podczas projektowania systemu zarządzającego kontaktami, jako klucz możesz wybrać Naz­wisko, Telefon lub e-mail (pola takie powszechnie nazywane są „polami-kan­dy­da­ta­mi”). Ogólna zasada projektowania baz danych głosi, że klucz powinien być jak naj­prost­szy, unikatowy i jak najrzadziej zmieniany. Nazwisko może się zmieniać na skutek zawar­cia małżeństwa, rozwodu itp. Numery telefonów i adresy e-mail zmieniają się cią­gle. Dobrym kluczem byłby numer PESEL, ale co, gdy dana osoba nie jest obywatelem pol­skim? W tej sytuacji Access umożliwia Ci utworzenie pola Autonumerowanie, które sta­nie się polem klucza podstawowego. Autonumerowanie jest samogenerującą się war­toś­cią liczbową, która będzie wzrastać z każdym nowym rekordem. Istnieją dwa typy Autonumerowania:
Wartości całkowite;
Id replikacji lub GUID (używany w replikacji). Istnieje kilka sposobów na manipulowanie Autonumerowaniem w apa­ra­cie Jet, co nie było możliwe we wcześniejszych wersjach Accessa. Mo­żesz teraz ustawić wartość, o jaką Autonumerowanie będzie przyrastać, a także sprawić, by było odliczane wstecz. Więcej szczegółów na ten te­mat znajdziesz w rozdziale 5. Mimo iż wartość, o jaką Autonume­ro­wa­nie przyrasta, może być kontrolowana, pamiętaj, że Autonumerowanie nie oznacza numeru rekordu.
Klucze obce i domeny
Klucz główny staje się bardzo ważny, gdy chcesz go użyć w innej tabeli. Można przechowywać wartość klucza głównego jednej tabeli, aby przedstawiać rekordy w innej tabeli. Wówczas mówimy o kluczu obcym, który bę­dzie podstawą opisanych w następnej części relacji. Przedstawiona na rysunku 3.2 ta­be­la trelContactInfo przechowuje dwa obce klucze: ContactID i ContactTypeID. ContactID to klucz główny tabeli tblContact, a ContactTypeID to klucz główny tabeli tlkpContactType.Gdy używasz kluczy obcych, będą się one zawsze znajdować w tej samej domenie. Do­me­ny są to zbiory wartości, z których pobierane są kolumny. Dobrym przykładem jest Stu­dentID. Jego domeną są wszystkie dostępne w systemie numery PESEL.


(…)

… wyboru. Zaznaczenie pola Ukryty spo­wo­duje, iż obiekt ten nie będzie widoczny dla użytkowników w głównym oknie bazy danych. Dzięki temu będziesz mógł zapobiec przypadkowym zmianom tego obiektu.
Pole wyboru Replikowalny informuje, czy dany obiekt jest elementem schematu re­pli­ka­cji, który przygotowałeś dla bazy danych. Mówimy, że obiekt jest replikowalny, gdy po­przez operację replikacji jest modyfikowany przez inny obiekt, najczęściej bardziej aktual­ną wersję samego siebie. Innym sposobem na ukrycie kwerendy przed uczestnikami jest umie­szcze­nie na początku jej nazwy liter USYS (np. USYS_myquery). Aby prze­glądać takie obiekty, musisz w menu Narzędzia otworzyć okno dia­lo­gowe Opcje i zaznaczyć pole wyboru Obiekty systemowe.
Microsoft również ukrywa różne obiekty, używając do tego celu…
….
Relacja jeden-do-wielu
Najpopularniejszy typ relacji, relacja jeden-do-wielu, występuje wtedy, gdy tabela ma wie­le (lub nie ma w ogóle) powiązanych rekordów w drugiej tabeli. Czasami tabela po stronie „jeden” nazywana jest tabelą odnośnika. Za­zwy­czaj, tabele odnośnika zawierają informacje, które będą przekazywane do innych tabel (na przykład, nazwy województw lub kody pocztowe). Podczas adaptowania…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz