Sztuka due i trecenta - malarstwo - omówienie

19. Sztuka due i trecenta- malarstwo
Przedstawiciele malarstwa Ducento malarstwa Cimabue, Duccia, Martiniego wiernie odzwierciedla przejście od maniery bizantyjskiej do stylu gotyckiego, jako pierwsi podejmują próbę dokładniejszego odtworzenia elementów otaczającego świata, min. przez nadanie indywidualnych rys postaciom, zyskują również świadomość roli artysty w świecie średniowiecza, sztuka staje się siłą ideologiczną i polityczną, zamykają epokę średniowiecza zwiastując renesans.
Przedstawicielem malarstwa z okresu trecenta był Giotto Di Bondone. W 1334 roku został pierwszym architektem katedry we. Poza tym Giotto pozostawił po sobie liczne freski i obrazy sztalugowe. Jego główne dzieła to: freski w Capella degli Scrovegni (kościół S. Maria dell'Arena) w Padwie oraz w licznych kościołach we Florencji. Giotto był artystą odważnym. Świadczy o tym fakt, iż „wyprzedził” swe czasy aż o cały wiek . Przełamał tradycje bizantyjskie i zaszczepił realistyczną trójwymiarowość do malarstwa europejskiego. Przedstawiane przez niego postacie wyraźnie odcinają się od tła i twardo stoją na ziemi, sprawiają wrażenie jakby były zdolne rzeczywistego ruchu Proporcje ludzi są anatomicznie prawidłowe, zaznaczona jest faktura brył - przestają być one płaskie, zyskują trzeci wymiar. Artysta nasycał swoje malowidła humanistycznymi treściami, oddając — z niespotykaną przed nim sugestywnością — gamę ludzkich nastrojów i uczuć.
... zobacz całą notatkę