Katedry francuskie - omówienie

16. Katedry francuskie
Katedra Notre-Dame w Reims - gotycka katedra pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w Reims, we Francji. Jest uznawana za najbardziej harmonijną i klasyczną w proporcjach we Francji, często nazywana „katedrą aniołów” z powodu bogatej dekoracji rzeźbiarskiej. Została zbudowana w latach 1211 - 1300 roku na miejscu poprzedniej świątyni z 401 roku. Zaprojektował ją Jean d'Orbais. W fasadzie znajdują się trzy ogromnych rozmiarów portale. Są tak duże, że w tympanon środkowego wbudowana została rozeta. Druga z rozet znajduje się ponad portalem i jest wypełniona witrażem z XIII wieku, który przedstawia NMP w otoczeniu apostołów i muzykujących aniołów. Trójnawowa katedra ta jest bazyliką, co oznacza, że dwie nawy boczne są niższe od nawy głównej. W czasie rewolucji francuskiej zniszczono lektorium i witraże, ale bryła budynku ocalała. Do roku 1996 usuwano zniszczenia z czasów I wojny światowej. Notre-Dame de Paris - gotycka katedra w Paryżu. Jedna z najbardziej znanych katedr na świecie, między innymi dzięki powieści Dzwonnik z Notre Dame francuskiego pisarza Viktora Hugo. Jej nazwa, tłumaczy się jako Nasza Pani i odnosi się do Matki Boskiej. Wzniesiono ją na wyspie na Sekwanie, na śladach po dwóch kościołach powstałych jeszcze w IX wieku. Budowa jej trwała prawie 170 lat (1163-1330). Jest to kościół pięcionawowy z krótką nawą krzyżową, dość długim prezbiterium i podwójnym obejściem na półkolu. Pierwotnie miało ono tylko trzy małe kapliczki. W drugiej połowie XIII wieku usunięto kapliczki i wybudowano pięć dużych kaplic.
Bazylika Saint Denis - nekropolia królów francuskich, w której zostali pochowani prawie wszyscy monarchowie francuscy. Bazylika znajduje się w miasteczku o tej samej nazwie, które jest obecnie północnym przedmieściem Paryża. Święty Dionizy, patron Francji i zarazem bazyliki, był według legendy pierwszym biskupem Paryża. Na miejscu jego pochówku wzniesiono początkowo kaplicę. Dagobert I ufundował opactwo i sprowadził do Saint-Denis benedyktynów. Budowę obecnej bazyliki, jednej z pierwszych budowli wzniesionych w stylu gotyckim, rozpoczęto w 1136 roku, za czasów opata Sugera, prace zakończono dopiero u schyłku XIII wieku.
Katedra w Chartres, właściwie: Cathédrale Notre-Dame de Chartres - gotycka katedra pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, w Chartres, we Francji. Nie znamy nazwisk budowniczych katedry. Została ona wybudowana w XII wieku, jej budowa rozpoczęła się w 1145, ale już w 1194 pożar miasta zniszczył całość; oprócz frontu katedry. Podczas pożaru ocalała święta relikwia - sancta camisia (Święta Tunika) przywiezioną z Konstantynopola, czyli Welon Najświętszej Panny w który ubrana była Maryja w noc Bożego Narodzenia. Wydarzenie to zostało uznane za cud i postanowiono odbudować katedrę. Została więc ona odbudowana w latach 1194 - 1220 - trwało to przeszło 30 lat. W katedrze znajduje się 160 kolorowych witraży

(…)

… bazyliki mniejszej.
Ołtarz Wita Stwosza w Krakowie - ołtarz Zaśnięcia NMP, właściwie retabulum ołtarza głównego Kościoła Mariackiego w Krakowie zwane również potocznie „Ołtarzem Mariackim w Krakowie”, „Krakowskim Ołtarzem Wita Stwosza” itp. to nastawa ołtarzowa wykonana w latach 1477-89 przez przybyłego z Norymbergi rzeźbiarza Wita Stwosza (ok. 1448 - 1533) i jego krakowski warsztat.
18. Rzeźba gotycka…
… ekspresja. Obróbka detali rzeźbiarskich jest niezwykle staranna, nie ma znaczenia, czy element architektoniczny będzie mógł być podziwiany przez widza, czy też umieszczony wysoko ponad ziemią pozostanie niewidoczny w swoich szczegółach.
19. Sztuka due i trecenta- malarstwo
Przedstawiciele malarstwa Ducento malarstwa Cimabue, Duccia, Martiniego wiernie odzwierciedla przejście od maniery bizantyjskiej do stylu gotyckiego, jako pierwsi podejmują próbę dokładniejszego odtworzenia elementów otaczającego świata, min. przez nadanie indywidualnych rys postaciom, zyskują również świadomość roli artysty w świecie średniowiecza, sztuka staje się siłą ideologiczną i polityczną, zamykają epokę średniowiecza zwiastując renesans.
Przedstawicielem malarstwa z okresu trecenta był Giotto Di Bondone. W 1334…
... zobacz całą notatkę