Szkola Systemow Spolecznych

SZKOŁA SYSTEMÓW SPOŁECZNYCH      System społeczny  Systemy  społeczne  realizują  niezbędniki  funkcjonalne  w  różnych  wymiarach.  Każdy  system  społeczny - a jest ich nieskończenie wiele np. partia, związki zawodowe, – który trwa musi realizować  te  niezbędniki,  które  spełniają  potrzeby  czterech  wzajemnie  warunkujących  się  podsystemów,  w  obrębie,  których  działa  każdy  system.  Do  czterech  podsystemów  zalicza  się  podsystem  organizmu,  osobowości,  kultury  oraz  społeczny.  Bez  realizacji  spełniania  tych  potrzeb  system  społeczny  nie  mógłby  istnieć.  Systemy  społeczne  są  otwarte  tzn.,  że  następuje  pomiędzy  nimi  wymiana;  są  inkluzyjne, co oznacza, iż większe zawierają w sobie mniejsze. Systemy te są zhierarchizowane. Niżej  położone zapewniają wyższym energię, zasoby, środki. Wyżej położone niższym zapewniają kontrolę.  Jednostka  funkcjonująca  w  obrębie  systemu  występuje  w  ujęciu  przedmiotowym.  Człowiek  działa  w  z  góry  narzuconej  przez  społeczeństwo  roli.  Jednostka  spostrzega  tylko  te  elementy  w  otoczeniu  społecznym,  które  maja  dla  niej  znaczenie.  Osoba  w  działaniu  kieruje  się  motywacjami,  postawami i wcześniejszymi doświadczeniami.  Systemy  społeczne  wg  Talcota  Parsonsa  mogą  być  analizowane  na  trzech  płaszczyznach.  Pierwsza z nich to rozwojowa, druga porównawcza, która analizuje dwa systemy społeczne znajdujące  się w jednym czasie fizycznym, ale różniące się stopniem rozwoju, trzecia płaszczyzna wewnętrzna, w  której szczególne znaczenie ma fakt, że wszystkie podsystemy są ze sobą powiązane i wzajemnie się  warunkują.    Socjologiczna interpretacja pojęcia organizacji wg T. Parsonsa  Socjologia  traktuje  organizacje  jako  konfiguracje  ludzi  i  bada  wpływ  czynników  obiektywnych determinujących charakter tych konfiguracji na stosunki społeczne i odwrotnie - wpływ  człowieka na inne elementy organizacji.  Organizacja  jako  system  społeczny  -  jest  utożsamiana  szczególnie  ze  strukturalno- funkcjonalną  teorią  Talcota  Parsona  wedle  której,  organizacje  są  systemami  społecznymi,  które  wchodzą w interakcje z innymi systemami społecznymi.  Nadrzędnym  celem  systemu  jest  podtrzymywanie  jego  istnienia,  aby  ten  cel  osiągnąć  każdy  system musi realizować 4 funkcje:   •  A adaptation, czyli adaptacja środowiska zewnętrznego,   •  G goal attainment, czyli osiąganie celów organizacyjnych,  

(…)

… zachowania równowagi między procesami zachodzącymi zarówno wewnątrz jak i na
zewnątrz. Jako pierwszy sformułował definicję organizacji formalnej. Mianowicie jest ona systemem
skoordynowanych działań, wykonywanych przez dwie lub więcej osób. Zatem, aby organizacja mogła
powstać, potrzebne są osoby zdolne do porozumienia, gotowe do działania na rzecz tego samego celu.
Barnard także jako pierwszy przybliżył…
... zobacz całą notatkę