Systematyka i źródła prawa cywilnego

Nasza ocena:

5
Pobrań: 84
Wyświetleń: 567
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Systematyka i źródła prawa cywilnego - strona 1 Systematyka i źródła prawa cywilnego - strona 2 Systematyka i źródła prawa cywilnego - strona 3

Fragment notatki:


Prawo Cywilne S Y S T E M A T Y K A I Ź R Ó D Ł A P R A W A C Y W I L N E G O: W ramach prawa cywilnego, mimo że stanowi ono jednolitą gałąź prawa wyodrębnić można następujące działy:
1) Część ogólną prawa cywilnego, obejmującą normy regulujące zagadnienia wspólne dla całego prawa cywilnego lub kilku jego działów.
2) Prawo rzeczowe obejmujące normy regulujące prawne formy korzystania z dóbr majątkowych, gdy przedmiotem korzystania z rzeczy, a podmiotowi przysługują prawa podmiotowe bezwzględne. Prawo rzeczowe reguluje przede wszystkim problematykę prawa własności, jego nabycie, treść i sposoby ochrony. Ponadto prawo rzeczowe reguluje problematykę innych praw rzeczowych, a w szczególności ograniczonych praw rzeczowych oraz problematykę posiadania i dzierżenia.
3) Prawo zobowiązaniowe, w którego skład wchodzą normy regulujące zobowiązania, a więc stosunki prawne, z których wynikają prawa podmiotowe względne.
4) Prawo spadkowe, regulujące przejście praw i obowiązków osób zmarłych na inne podmioty.
5) Prawo autorskie i wynalazcze, określające prawa do tzw. dóbr niematerialnych.
Podstawowym aktem normatywnym, stanowiącym zasadnicze źródło prawa cywilnego jest kodeks cywilny uchwalony w formie ustawy 23 IV 1964r. Kodeks cywilny podzielony jest na 4 księgi odpowiadające działom prawa cywilnego. Księgi z kolei dzielą się na tytuły, działy i rozdziały. Kodeks cywilny będący najważniejszym źródłem prawa cywilnego nie jest jego źródłem jedynym.
S T O S U N E K C Y W I L N O P R A W N Y: Stosunkiem cywilnoprawnym nazywamy stosunek społeczny regulowany normami prawa cywilnego. Cechami wyróżniającymi ten stosunek od stosunków innych gałęzi prawa jest przede wszystkim jego majątkowy charakter, oraz równorzędność podmiotów występujących w tym stosunku. Jako cechę dodatkową stosunków cywilnoprawnych wymianie się ponadto swobodę podmiotów w ustanowieniu i kształtowaniu tych stosunków. Na stosunek cywilnoprawny, jak na każdy stosunek prawny składają się następujące elementy:
* strony (podmioty) stosunku prawnego, mogą nimi być osoby fizyczne, bądź osoby prawne. Najczęściej po każdej ze stron stos. cywil. występują pojedyncze podmioty tj. os. fizyczne lub os. prawne. Niekiedy jednak po jednej stronie może występować po kilka podmiotów.
* przedmiot stosunku prawnego jest nim to wszystko, na co skierowane są obowiązki i uprawnienia podmiotów tego stosunku. Przedmiotem stosunku jest więc określenie zachowanie jego uczestników, np. zapłacenie ceny, wydanie rzeczy, przechowanie towaru.
* prawo (uprawnienie) * obowiązek będący korelatem tego prawa, prawa i obowiązki strona składają się na treść stosunku cywilnoprawnego. Prawa i obowiązki skorelowane są ze sobą w ten sposób, że prawu jednego podmiotu odpowiada zawsze określony obowiązek innego podmiotu lub podmiotów. Np. prawu dającego pożyczkę do żądania jej zwrotu odpowiada obowiązek zwrotu pożyczki, ciążący na biorącym pożyczkę.


(…)

… przyrody, za szkody wyrządzone przez ruch pojazdu.
- posiadacza zależny takiego środka komunikacji, gdy otrzymał rzecz w posiadanie zależne od posiadacza samoistnego, za określone powyżej szkody.
Występująca w wymienionych przypadkach odpowiedzialność na zasadzie ryzyka polega na tym, że nie można się od niej uwolnić przeprowadzając dowód braku winy, brak winy nie zwalnia bowiem od tej odpowiedzialności…
… się na odpowiednie części, a każdy z dłużników odpowiada za swoje własne wyodrębnione zobowiązanie, nie mające związku z pozostałymi. Odmiennie natomiast kształtuje się stosunek zobowiązaniowy, gdy: zobowiązanie ukształtowane jest jako zobowiązanie solidarne, bądź świadczenie jest niepodzielne. Solidarność zobowiązania może istnieć bądź po stronie wierzycieli (gdy jest ich kilku), bądź po stronie dłużników…
… to, że np. z faktu posiadania samoistnego wyciąga się wnioski, że posiadacz samoistny jest właścicielem rzeczy, którą posiada. Posiadacz samoistny nie musi więc udowadniać swego prawa własności w wypadku sporu, przemawia bowiem za nim domniemanie ustawowe. Posiadanie jest zawsze faktycznym odpowiednikiem określonego prawa podmiotowego, w którego zakres wchodzi uprawnienie posiadania rzeczy. Zakres posiadania może być różny, w zależności od tego, czy posiadacz faktycznie włada rzeczą w zakresie takim jak właściciel, czy w zakresie węższym. W związku z tym k.c. rozróżnia dwa rodzaje posiadania:
* posiadanie samoistne, posiadaczem samoistnym jest ten kto rzeczą faktycznie włada jak właściciel
* posiadanie zależne, posiadaczem zależnym jest ten kto rzeczą faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą. Posiadanie jest stanem o charakterze ciągłym. Posiadacz samoistny rzeczy nie traci posiadania rzeczy przez to, że oddaje drugiemu rzecz w posiadanie zależne. Oznacza to, że ta sama rzecz może znajdować się w posiadaniu samoistnym jednej osoby i równocześnie w posiadaniu zależnym innej. Np. dzierżawca rzeczy…
… odszkodowania wynikać może z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. Szkoda tak powstała nazywana bywa szkodą KONTRAKTOWĄ a odpowiedzialność związana z naprawieniem takiej szkody zwie się odpowiedzialnością kontraktową. np. gdy dłużnik w ogóle nie spełnia świadczenia z przyczyn, za które odpowiada, gdy świadczenie jest złej jakości lub nie zostało spełnione w terminie.
2) Obowiązek odszkodowania…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz