To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
System ochrony atmosfery (SOA) Główne niedoskonałości dotychczas kreowanej w Polsce polityki ekologicznej w zakresie ochrony atmosfery to przede wszystkim przypadkowy wybór celów i rozproszenie środków. Jest to spowodowane z jednej strony brakiem nowoczesnych metod planowania przedsięwzięć służących zmniejszeniu skażenia powietrza, z drugiej zaś wynika z niedoskonałości rozwiązań legislacyjnych. Brak jasno określonej metodyki planowania powoduje, że znikoma ilość dotychczasowych miejskich, wojewódzkich czy regionalnych programów ochrony atmosfery: - nie precyzowała wystarczająco stanu wyjściowego - nie określała jednoznacznie celu (docelowego stanu skażenia) - nie przedstawiała wariantowych możliwości rozwiązań - nie dokonywała oceny wielkości zmniejszenia emisji, będącej przecież czynnikiem bezpośrednio zagrażającym organizmom żywym. Wobec tego nie mogła ona wskazywać optymalnej drogi osiągnięcia poprawy istniejącego, często bardzo niekorzystnego stanu. Punktem wyjścia do skutecznej i efektywnej ochrony powietrza atmosferycznego muszą być bowiem: - przyjęcie imisji jako podstawowego parametru odniesienia przy ocenie wszelkich planowanych przedsięwzięć, - analiza wszystkich czynników wpływających na poziom skażenia powietrza - przestrzenno-czasowy rozkład zanieczyszczeń, - precyzyjne określenie przyczyn skażenia istniejącego lub potencjalnego (w planowanych inwestycjach), - wykorzystanie wszelkich możliwych, a nie tylko technicznych środków, - objęcie planowanymi działaniami całego terenu podlegającego ochronie, - wybór rozwiązań na podstawie jasno określonych kryteriów ich efektywności przy użyciu przejrzystych metod oceny. Przy opracowywaniu programów i planów ochrony atmosfery należy liczyć się ze znacznymi nakładami finansowymi. Celem tworzenia i funkcjonowania SOA jest więc osiągnięcie lub utrzymanie na całym obszarze jego działania stanu zanieczyszczenia powietrza poniżej dopuszczalnych lub zadanych wartości wskaźników charakteryzujących ten stan (np. wartości max dopuszczalnych imisji, dozy zanieczyszczeń, częstości przekraczania max dopuszczalnych imisji). Żądany stan winien być osiągnięty najmniejszym nakładem kosztów.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)