To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SWOBODA UMÓW
Pojęcie
Umowa jest skonstruowaną przez system prawny czynnością konwencjonalną. Swoboda umów- kompetencja do kształtowania przez podmioty wiążących je stosunków prawnych w drodze dwu lub wielostronnych oświadczeń woli. Zawarta w drodze swobody kontraktowej umowa uznawana jest za zdarzenie prawne kreujące stosunek prawny. Autonomia woli- obejmuje inne niż umowa postacie kształtowania stosunków cywilnoprawnych mocą własnych decyzji zainteresowanych podmiotów. W zakresie swobody umów wyróżnia się:
swobodę kształtowania treści umów
swobodę zawierania umów obejmujących możność decydowania o zawarciu albo niezawarciu umowy, o wyborze kontrahenta ect.
Zakres swobody umów
Jest to norma prawna przyznająca podmiotom prawa cywilnego generalną kompetencję do swobodnego kształtowania stosunków zobowiązaniowych poprzez umowy, a ponadto do interpretowania i stosowania konkretnych norm prawnych na rzecz tej kompetencji. Zakres swobody umów ustala się przez wskazanie jego granic. Zasada swobody umów opiera się na założeniach państwa demokratycznego oraz swobody działalności gospodarczej.
Nie obejmuje ona stosunków przwnorzeczowych, spadkowych oraz rodzinnych, nie odnosi się też do jednostronnych czynności prawnych
Granice swobody umów:
ustawa
zasady współżycia społecznego
właściwość stosunku zobowiązaniowego
Ponadto niemożliwość świadczenia.
Granice wyznaczone przez ustawę.
Przez ustawę należy rozumieć tylko normy bezwzględnie wiążące oraz semiimperatywne. W razie sprzeczności umowy z normą względnie wiążącą norma ta nie znajduje zastosowania, a treść stosunku zobowiązaniowego reguluje umowa
RP realizuje postulat ochrony strony słabszej umowy poprzez stanowienie semiimperatywnych norm, które co coraz szerszej mierze pojawiają się na obszarze stosunków cywilnoprawnych odpowiednio determinując sferę swobody kontraktowej. Granice wyznaczone przez zasady współżycia społecznego
Bezwzględnie nieważne są wszelkie czynności prawne sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Należy uznać za niedopuszczalne umowy sprzeczne z uczciwością i rzetelnością kupiecką lub kształtujące wzajemne stosunki między stronami w sposób urągający słuszności.
Umowy dławiące- polegają na jednostronnie narzuconej formie zaspokojenia potrzeb ludności na trudno dostępne dobra z wraz z rażącą nieadekwatnością świadczeń wzajemnych.
Granice wyznaczone przez naturę zobowiązania
Wskaźnik ten każe respektować ogólne właściwości każdego stosunku zobowiązaniowego powstałego na podstawie umowy. Należy do nich reguła, że umowa wiąże jedynie strony które ją zawarły lub wyraziły na niż swoją zgodę. W konsekwencji granicę swobody umów stanowi poszanowanie interesów osób trzecich i łącząca się z tym zasada bezpieczeństwa obrotu prawnego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)