To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MECHANICZNE SUCHE URZADZENIA ODPYLAJACE
Nie wszystkie z tych odpylaczy znajdują szersze zastosowanie. Poza nielicznymi przypadkami, nie są już prawie zupełnie stosowane komory osadcze, ze względu na ich mała skuteczność działania. Podobnie coraz rzadziej stosowane są odpylacze inercyjne ze względu na współmierne skomplikowana budowę w stosunku do uzyskiwanych efektów. Szereg niedociągnięć konstrukcyjnych i eksploatacyjnych sprawia też, że bardzo wąski zakres zastosowania znalazły odpylacze wirnikowe. Natomiast szeroki zakres zastosowania znajdują odpylacze z grupy cyklonów.
Komory osadcze.
Najprostszym urządzeniem działającym na zasadzie wykorzystania siły przyciągania ziemskiego są komory osadcze. Zasada ich działania polega na osiadaniu ziaren pyłu na dnie komory przy poziomym przepływie zapylonego gazu przez komorę. Aby uzyskać osadzenie się ziaren pyłu na dnie komory, prędkość przepływu gazu powinna być dostatecznie mała. Zastosowanie komór osadczych ogranicza się do dużych stężeń zapylenia gazu, przy czym działają one skutecznie tylko dla ziaren pyłu o prędkości opadania dużo większej od 0,5 m/s (ziarna większe od 100µm), przy prędkości przepływu gazu mniejszej od 1 m/s. Zaletą komór osadczych jest niski koszt wykonania i niewielkie opory przepływu wynoszące dla komór bez przegród 20- 50 Pa, a dla komór z przegrodami do 300 Pa. Zapotrzebowanie mocy wynosi wiec od 0,05 do 0,3 kW/m3 s. Komory osadcze mogą byś zastosowane bez ograniczeń do wstępnego odpylania gorących gazów o temperaturze do 300C bez ich uprzedniego ochładzania.
Odpylacze inercyjne.
Teoria odpylaczy inercyjnych została szczegółowo opracowana przez Klaczkowa. Zasadą działania odpylaczy tego typu jest wykorzystanie efektu bezwładności ziaren pyłu przy gwałtownej zmianie kierunku przepływającego gazu. Uzyskuje się to przez ustawienie na drodze zapylonego gazu łopatek kierujących (żaluzji). Składa się ono z szeregu współśrodkowych pierścieni w kształcie ściętych stożków o malejących średnicach. Zapylony gaz wchodzi do urządzenia z dużą prędkością (do 30 m/s) i rozdziela się na dwie strugi. Ziarna pyłu wskutek bezwładności, nie zmieniając kierunku swojego ruchu, przesuwają się wzdłuż stożka, z którego górnej części wraz z pewną ilością gazu (5—10% całkowitej ilości gazu) zostają odessane. Pozostała część gazu w dużym stopniu oczyszczona od pyłu wydostaje się przez szczeliny między pierścieniami. Odpylacze inercyjne pracują z zasady w połączeniu z innym urządzeniem odpylającym, w którym wydzielany jest pył z odessanej górą strugi silnie zapylonego gazu. Na ogół stosuje się połączenie odpylacza inercyjnego z cyklonem. Zaletą odpylaczy inercyjnych są przede wszystkim ich małe wymiary ( ze względu na wysoka prędkość przepływu) i związana z tym łatwość zabudowy do istniejących kanałów lub komina. Wadą natomiast są małe skuteczności działania dla ziaren mniejszych od 20 µm i znaczna wysokość przy dużym natężeniu przepływu gazu. Z tych względów odpylacze inercyjne są coraz rzadziej stosowane i to tylko do wstępnego oczyszczania zapylonych gazów spalinowych oraz odlewniczych.
(…)
… tego typu znalazły zastosowanie tylko do odpylania powietrza zapylonego dużymi i nie ścierającymi pyłami, jak np. za maszynami do obróbki drewna. …
… przyspieszenie Coriolisa, które może być także wykorzystane w procesie odpylania. Małe wymiary urządzenia w stosunku do ilości odpylanego gazu stanowią dodatkową zaletę takiego rozwiązania. Przy przepływie gazu między łopatkami wentylatora, na ziarno pyłu oddziałuje siła odśrodkowa, siła Coriolisa oraz siła oporu ośrodka. Siła Coriolisa prostopadła do prędkości względnej ziarna pyłu powoduje przesunięcie ziarna pyłu w kierunku jednej z łopatek wirnika. Ziarna pyłu osadzone na łopatce przesuwają się pod działaniem siły odśrodkowej wzdłuż łopatek w kierunku jej średnicy zewnętrznej. Łopatki są zakończone skośnie usytuowanymi rynienkami, którymi pył wydzielany jest poza wirnik do zbiornika pyłu. Pomimo wymienionych poprzednio zalet odpylacze wirnikowe nie znalazły dotychczas szerszego zastosowania…
… wprowadzany jest na wejściu do cylindra w ruch wirowy za pomocą kształtki zawirowującej lub łopatek kierunkowych. W cylindrze wirowy ruch gazu jest wzmacniany i przyspieszany przez gaz wtórny, który wprawiany jest w ruch wirowy skierowany ku dołowi za pomocą układu dysz, wlotu cyklonowego lub łopatek kierujących. Gaz ten transportuje również ku dołowi pył, wytrącony ze strumienia głównego. Siły, działające…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)