To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Suchańska „ Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej”
OBSERWACJA - narzedzie podstawowe dla danych jakościowych, może być częścią wywiadu lub odrębną formą ( służącą np. do opisu zachowania).
Czyli albo obserwujesz podczas diagnozy, albo obserwujesz i wydajesz opinie od razu.
Obserwacja - jako świadomie stosowane narzędzie badawcze, w którym diagnosta refleksyjnie wykorzystuje intuicję, wrażenia i spostrzeżenia pojawiające się w relacji badanym, analizując ich znaczenie na postawie szeroko pojętego kontekstu oraz określonych teoretycznych i empirycznych przesłanek. Jej przedmiotem są te przejawy zamierzonej i niezamierzonej aktywności badanego, które wyznaczone są przez: cel badania oraz problem diagnostyczny i jego teoretyczne ramy.
Teoretyczne podstawy obserwacji
Paralelizm psychofizyczny to w psychologii nurt reprezentowany przez szkołę Wundta. Podstawowe założenie tego nurtu głosi, że ciało i psychika stanowią jedność, a przeżyciom psychicznym odpowiadają pewne zjawiska fizyczne. Zmiany fizjologiczne, reakcje emocjonalne i zachowania są więc, zgodnie z tym podejściem, ekspresją stanów wewnętrznych. Przy takim założeniu uprawnione jest wyciąganie na ich podstawie wniosków dotyczących tych stanów.
Wybór rodzaju i formy obserwacji
Wiedza przydatna w planowaniu obserwacji obejmuje: znajomość zalet i ograniczeń każdej z form, wyraźne określenie rodzaju poszukiwanych informacji, sposoby rejestrowania materiału, zasady i podstawy teoretyczne interpretacji danych oraz sposób wykorzystania wyników
Obserwacja nieingerująca Obserwacja nieingerująca bez interwencji obserwatora to forma klasyfikowana do kategorii badań jakościowych, w której badacz dokonuje obserwacji zachowania osoby badanej w warunkach naturalnych, w żaden sposób nie wpływając na jego przebieg. Jest to rodzaj obserwacji o dobrej trafności zewnętrznej.
Obserwacja z ingerencją diagnosty Jest to rodzaj obserwacji, w której badacz podporządkowuje warunki, aranżuje sytuację i prowokuje zachowania badanego tak, by zebrać poszukiwane informacje w mniej lub bardziej kontrolowany sposób. Stopień ingerencji może być różny, może polegać na organizowaniu sytuacji i warunków badania, na wprowadzeniu osób trzecich (obcych) i na wzbudzaniu u badanych świadomości bycia obserwowanymi.
Np.
eksperyment naturalny ( ingerencja diagnosty, ale poza laboratorium) i kliniczny.
• Obserwacja uczestnicząca Jest to obserwacja zachowania przez osobę, która również odgrywa pewną rolę w kontekście badanego zachowania. Badacz włącza się do grup
(…)
…, samodzielności, wytrwałości czy odporności na dystraktory, w sytuacjach rozwiązywania problemów. W tej grupie znajdzie się również obserwacja towarzysząca rozmowie diagnostycznej..
PODZIAL ZE OBSERWACJI ZE WZGLĘDU NA PRZEDMIOT:
• Obserwacja analityczna Analityczną nazywa Wallen (1964, s. 67) taką obserwację, podczas której diagnosta „...w zamierzony sposób koncentruje się na specjalnych aspektach zachowania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)