To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Taki podział jest kluczowy, ponieważ wskazuje na to że stymulacja sensoryczna może pełnić dwie funkcje:
1.Funkcja sygnałowa, czyli jest to funkcja, której zadaniem jest dostarczenie informacji oraz kierowanie zachowaniem.
2.Funkcja druga związana jest z drogą niespecyficzną, jest to tak zwana funkcja aktywacyjna. Ta funkcja wyznacza pewien poziom pobudliwości mózgowej. Oznacza to, że kora jest ciągle w stanie aktywacji.
Te dwie funkcje pozwalają zrozumieć pewne formy zachowania, które są zachowaniami dość specyficznymi w różnych układach. Otóż wg Hebba funkcje sygnałowa i aktywacyjna, one są ze sobą ściśle związane. W miarę wzrostu poziomu aktywacji również wzrasta sprawność odczytu stymulacji na poziomie danego receptora. Niska aktywacja to jest stan smutku, przy niskiej aktywacji funkcja sygnałów a nie spełnia dobrze swoich zadań. Jeżeli ktoś jest zaspany to nie kontaktuje dobrze z otoczeniem. Oznacza to że między funkcją sygnałową a aktywacyjna jest pewna synchronizacja, zbieżność. W miarę wzrostu aktywacji funkcji sygnałowej polepsza się odczyt stymulacji, która dopływa przez dany receptor, funkcja sygnałowa uzyskuje swoją maksymalną aktywność. Jak człowiek osiąga optymalny poziom aktywacji to na tym poziomie najlepiej rejestruje informacje? Jeśli aktywacja jest bardzo wysoka i człowiek jest ogarnięty stanem pobudzenia, to jest on odczuwany jako stan chaosu, dezorganizacji. Wtedy żadne bodźce, które do nas dopływają nie maja znaczenia. (zachowanie w czasie wypadku - ludzie nie wiedzą co się z nimi dzieje ). Wg Hebba każdy dąży do tego, aby uzyskać maksymalną sprawność działania, uzyskać maksymalny poziom aktywacji, ponieważ wtedy najlepiej wykonuje swoje zadania. Nadrzędnym motywem jest dążenie do optymalnej stymulacji i aktywacji. Wszystko, co przekracza poziom optymalny będzie działało jako motyw, ponieważ wyzwala ono stan napięcia lub stan senności i zmęczenia. To będzie działało jako motyw a źródłem tego wszystkiego jest emocja. Teoria Hebba nie wszystko jednak tłumaczy, bo często jest tak ze jak człowiek jest senny to wcale mu to nie przeszkadza. Nie działa to motywacyjnie żeby się obudzić, wręcz przeciwnie ( nie do końca Hebb ma racje). Dlatego teoria ta została zmodyfikowana przez Berlyne'a . On stara się uchwycić to, czego Hebb nie ujął. Wprowadza dwa pojęcia: pobudzenie i potencjał pobudzenia.
Pobudzenie to stan napięcia wewnętrznego, jest to stan popędowy, wpływa na poziom aktywności. Staje się stanem wewnętrznym i zwiększa możliwość wystąpienia danej reakcji. Pobudzenie działa jako motyw. To znaczy ze człowiek musi dążyć do optymalnego poziomu pobudzenia.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)