Styl, idee i formy działania hippisów. Ruch hippisowski , hippisi , dzieci kwiaty ( ang. hippie,-s ; to be hip - żyć na bieżąco, dniem dzisiejszym) - kontrkultura kontestacyjna II połowy lat 60. i początku lat 70. XX wieku (bardzo ważnym wydarzeniem a propos hippisów jest wojna w Wietnamie, którą kontestowali jako „wojnę na którą biali wysłali czarnych by walczyli z żółtymi o ziemię którą ukradli czerwonym” czy coś w tym stylu). Hipisi odrzucali konsumpcyjny model życia, zasadzający się na dominacji dóbr materialnych, kwestionowali tradycyjne instytucje społeczne, takie jak małżeństwo i rodzina, Kościół, szkoła, podważali też legitymizm władzy politycznej. Odwoływali się do buddyzmu, sekty hare kryszna, hinduizmu, wierzeń indiańskich i tzw. „flower power”. Byli pacyfistami. Była to rewolucja proklamująca bunt młodych przeciwko światu dorosłych ( nie wierzcie nikomu po trzydziestce ) i jego instytucjom: rodzinie , Kościołowi , szkole , pracy, szefom, rywalizacji, pieniądzowi, wojsku, wojnie, normom, przymusom, zakazom ( zakazuje się zakazywać ), domniemanej hipokryzji, konwencji ubioru, własności prywatnej (życie w komunach a la Pier Prudą [cytując Izoldę]). Przejaw kontrkultury odrzucającej normy społeczne oparte na konsumpcji, rywalizacji i materializmie . Instytucje i struktury, którym się sprzeciwiali, hippisi określali jako establishment . Mimo akcentu tego ruchu na zwalczanie obowiązujących konwencji ubioru, sam także wykreował specyficzny gatunek mody. Dzięki rozpowszechnieniu przez nowo powstałe w tym okresie programy telewizyjne poświęcone wyłącznie specyficznej muzyce młodzieżowej, zjawisko to ogarnęło niemal cały zachodni świat. Oprócz grupy zdeklarowanych wyznawców ideologii hippisowskiej, ruch ten stał się swojego rodzaju modą wśród młodzieży, która przejmowała od hippisów tylko muzykę i atrybuty zewnętrzne. Konsekwencjami istnienia tego ruchu stało się rozszerzenie zasięgu ruchów pacyfistycznych i ideologii ekologicznych , zainteresowanie duchowością Wschodu, krytyka wyścigu szczurów , konformizmu i wszelkiego konsumpcjonizmu . Ruch ten przyczynił się do rozpowszechnienia substancji psychoaktywnych , w szczególności marihuany . Był jednym z ogniw przyczyniających się do tzw. rewolucji seksualnej , kontestował wojnę w Wietnamie. Za początek ruchu hippisów przyjmuje się dzień 14 stycznia 1967 , podczas The World's First Human Be-in (Pierwsze Światowe Połączenie Człowieka) w San Francisco , na którym wyrzucony z Harvardu wykładowca psychologii i piewca LSD Timothy Leary , przemawiając do młodzieży, ogłosił koniec amerykańskich bożków: pieniądza i pracy, a początek ery miłości i nowej religii będącej zmodyfikowanym buddyzmem zen . Do tego dodał nowy sakrament, jak nazywano LSD
(…)
… hippisów z lat 60., były profesor Harvardu Timothy Leary, wprost zachęcał do używania środków psychodelików (LSD) jako skutecznej metody rozszerzenia świadomości. Hippisi podchwycili jego hasło Turn on, tune in, drop out (włącz się, dostrój, odleć). Ćpali głównie marihuanę, haszysz, LSD oraz grzyby psylocybinowe (niezależnie od tego co to jest). Wspólne zażywanie narkotyków stało się popularne podczas spotkań hippisów, nie było jednak zasadą wszechobecną w ich społeczności (później część hippisów w ogóle odeszła od narkotyków). Z czasem jednak coraz większą popularnością wśród hippisów zaczeły cieszyć się twarde narkotyki jak heroina i amfetamina. Już w połowie lat 70. hippis stał się synonimem narkomana. Większość ludzi kojarzy hippisów właśnie z hedonizmem, narkotykami i wolnym seksem.
Muzyka Muzyka…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)