Struktury rynkowe - ekonomia

Nasza ocena:

3
Pobrań: 868
Wyświetleń: 2051
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Struktury rynkowe - ekonomia - strona 1 Struktury rynkowe - ekonomia - strona 2 Struktury rynkowe - ekonomia - strona 3

Fragment notatki:

VIII. STRUKTURY RYNKOWE Rodzaje struktur rynkowych:  konkurencja doskonała  konkurencja monopolistyczna  oligopol  monopol CECHY ALTERNATYWNYCH STRUKTUR RYNKOWYCH: CECHY  RYNKU: MODELE RYNKU: rynek doskonały (konkurencja  doskonała) rynki niedoskonałe: konkurencja  monopolistyczna oligopol monopol Liczba firm bardzo dużo dużo  (np. kilkadziesiąt) kilka jedna Swoboda wejścia  na rynek nieograniczona nieograniczona ograniczona bardzo ograniczona  lub zerowa Cechy  produktów jednorodne  (niezróżnicowane)  zróżnicowane niezróżnicowane lub  niezbyt zróżnicowane nieporównywalne Wpływ na cenę cena niezależna od  firmy (pozioma  krzywa popytu) firma ma pewien  wpływ na cenę  (krzywa popytu  opada, ale popyt jest  relatywnie  elastyczny) znaczny wpływ  producenta na cenę  (opadająca krzywa  popytu, relatywnie  nieelastyczny popyt  zależy od reakcji  konkurentów na  zmiany cen) bardzo duży wpływ  producenta na cenę  (opadająca krzywa  popytu, popyt mniej  elastyczny niż w  oligopolu) Przykłady  rynków kapusta, marchew, ziemniaki restauratorzy,  architekci cementownie, cukrownie elektrociepłownie  komunikacja miejska,  PKP Równowaga przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji doskonałej:  konkurencja doskonała istnieje, gdy na rynku występuje duża liczba kupujących i  sprzedających, każdy z producentów wytwarza część łącznej produkcji   zmiana wielkości produkcji nie wpływa na podaż dóbr   producenci nie mają wpływu na cenę  wszyscy są cenobiorcami  istnieje doskonała mobilność czynników produkcji  nie ma żadnych barier wejścia na rynek  oferowany do sprzedaży towary są konkurencyjne  kupujący i sprzedający mają doskonałą znajomość rynku Zwiększanie podaży na tym rynku nie wpływa na poziom ceny,  dlatego wykresem ceny jest prosta równoległa do osi odciętych i  jest ona równocześnie krzywą popytu rynkowego (doskonale  elastyczny popyt). Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne  maksymalizuje zysk przy rozmiarach produkcji wyznaczonych  przez punkt zrównania się kosztu krańcowego z utargiem  krańcowym, który jest równy cenie.  Punkty przecięcia kosztów przeciętnych z przychodami przeciętnymi (E i F) wyznaczają podział  opłacalnej produkcji. Od punktu E przedsiębiorstwo zaczyna przynosić zysk. Jest to tzw. próg  rentowności. Dopóki koszt krańcowy jest niższy od kosztu przeciętnego, zwiększenie produkcji  obniża koszt przeciętny i przyczynia się do wzrostu zysku. Zysk przedsiębiorstwa rośnie tak długo,  jak długo koszt krańcowy jest niższy od przychodu krańcowego. W punkcie A, gdzie MC=MR  ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz