To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Głównym zagadnieniem opisanym w notatce jest tekstury i struktury skał osadowych. W notatce znajduje się opis następujących zagadnień: rozkład wielkości ziarn, upakowanie ziarn, morfologia ziarn, orientacja ziarn, warstwa, warstwowanie, lamina, ławica, struktury depozycyjne, struktury biogeniczne, struktury erozyjne, struktury deformacyjne
Tekstury i struktury skał osadowych
Tekstury i struktury skał osadowych: cechy teksturalne skał osadowych opisują wielkość, morfologię, upakowanie i orientację ziarn.Rozkład wielkości ziarn: w skale okruchowej charakteryzuje się za pomocoą kilku parametrów statystycznych. Są to:- max średnica ziaren
- przeciętna średnica ziaren, obliczana najczęściej jako średnia arytmet. lub mediana- rozrzut wielkości ziaren: parametr ten może być określany ilościowo albo też opisywany tylko jakościowo.
Upakowanie ziarn: upakowanie jest cechą określającą przestrzenne zagęszczenie ziarn w skale osadowej. Gdy ziarna stykają się ze sobą mówi się o zwartym szkielecie ziarnowym skały, w przypadku przeciwnym szkielet ziarnowy określa się jako rozproszony.Morfologia ziarn: -kształt: określa się najczęściej metodą Zingga - na podstawie stosunków między długościami trzech prostopadłych do siebie osi: najdłuższej, średniej i najkrótszej. Oblicza się mianowicie wskaźnik b/a oraz c/b co pozwala na wyróżnienie 4 klas kształtu: ziarn kulistych, wrzecionowatych, dyskowatych i elipsoidalnych.- obtoczenie: czyli stopień starcia ostrych naroży i krawędzi oraz ogładzenia powierzchni. Określa się go przyrównując do wzorca.- kulistość: parametr wyrażający stopień podobieństwa ziarna do kuli. Określa się go w przybliżeniu.Orientacja ziarn: ziarna wydłużone i/lub spłaszczone mogą być ułożone w skale w sposób bezładny lub uporządkowany, dając teksturę zorientowaną. Jej szczególnie charakterystycznym przykładem jest imbrykacja, czyli dachówkowe ułożenie ziarn silnie spłaszczonych.
Warstwa-zindywidualizowane nagromadzenie osadu dostrzegalne makroskopowo, poziome wymiary warstwy są większe od jej grubości. Granice między warstwami są ostre lub stopniowe Warstwowanie-powstaje w wyniku wyraźnych zmian w procesie akumulacji lub przerw w depozycji. Pow międzyławicowe są najczęściej głów pow poziomej oddzielności skały Lamina-najcieńsza warstwa jaką można wyróżnić w skale, makroskopowo nie wykazująca wewnętrznego warstwowania. Grubość lamin w skałach drobnoziarnistych jest rzędu milimetrów, ale w skałach złożonych z ziarn grubych może być rzędu centymetrów Ławica-grubsze warstwy szczególnie wyraźnie indywidualizujące się w profilu osadów i zaznaczają się jako główne jednostki warstwowania danej sekwencji utworów osadowych. Ich grubość jest rzędu dm-metrów STRUKTURY DEPOZYCYJNE: 1uławicenie-występowanie skał w postaci nagromadzeń osadu, wyróżniających się jako jednostki geometryczne oddzielone od siebie mnw. równol. granicami 2.laminacja równol.-wielokrotne powtarzanie się cienkich warstw ułożonych równol do siebie i do spongowej części ławicy 3.warstwowanie przekątne-struktura składająca się z warstw sedymentacyjnie nachylonych w stosunku do poziomej pow depozycyjnej Większość tych struktur powstaje w rezultacie przyrastania lamin na zaprądowych stokach nierówności dna
(…)
… równol krawędziami ś przeskoków-składają się z oddzielonych od siebie zagłębień ś toczenia-forma pośrednia) STRUKTURY DEFORMACYJNE-zaburzenia pierwotnego kształtu warstw, w wyniku procesów zachodzących w osadzie przed jego lityfikacją: 1uławicenie zaburzone-pofałdowanie ławic i warstw osadu w rezultacie podmorskich ruchów masowych 2struktury pogrązowe-powstają w wyniku grzęźnięcia materiału o większym…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)