Struktura Oświaty Dorosłych:
Rodzaje kształcenia, tory kształcenia (budowa systemu).
Sens znaczeniowy:
kształcenie szkolne. - kształcenie formalne (lata 80-te i 90-te). - w odniesieniu do organizacji formalnych.
Kształcenie pozaszkolne zinstytucjonalizowane: - nieformalne (do lat 80-tych) od lat 90-tych = określenie pozaformalne, z angielskiego nonformal. - kształcenie kursowe (wykłady, prelekcje - 2004 r.).
Kształcenie na tle życia = swobodne, dowolne, przypadkowe do lat 80-tych = kształcenie incydentalne = przypadkowe. Do la 90-tych = kształcenie nieformalne (Majewski, Kargul). Informal. - odbywa się poza instytucjami.
Kształcenie formalne, nieformalne i incydentalne.
Kształcenie formalne, pozaformalne, nieformalne (Kargul).
Tory:
Kształcenie formalne = szkolne. Kształcenie szkolne obejmuje wszystkie typy szkół, łącznie z uzupełnianiem kształcenia podstawowego, licealne, policealne, wyższe, podyplomowe, doktoranckie. Formy = zaoczne, wieczorowe, eksternistyczne, na dystans.
Nieformalne = duża liczba organizatorów (państwo różne stowarzyszenia, oświata prywatna). np. kursy = kształcenie kursowe, na czele z kurami zawodowymi, kursy językowe, kusy obsługi komputera, kursy dla potrzeb własnych. - różnego rodzaju prelekcje, seminaria, odczyty, wykłady. - domy kultury, kluby np. seniora, miłośników amatorskich zajęć, biblioteki, muzea, czytelnie, świetlice. - Uniwersytety 3-go wieku, ludowe, robotnicze, wystawy (działalność zespołów amatorskich).
Człowiek dorosły uczy się w różnych sytuacjach życiowych: - styczności te nie są zinstytucjonalizowane, ani szkolne - czytelnictwo, korzystanie z książki i czasopism. - procesy samokształcenia (rozmowa i dyskusja). - podróże, pielgrzymki. - internet, komputer. - uczenie się przy okazji.
OŚWIATA DOROSŁYCH NA ŚWIECIE Z PERSPEKTYWY HISTORYCZNEJ:
Platon - idea = kształcenie człowieka wiąże się z dążeniem do doskonałości. W państwie Platona = Filozofowie. Utopiści i Komeński XVII w.: Charakterystyka najistotniejszych form oświaty dorosłych:
1 - nurt filantropijny (związany z wolontariatem) i zarówno nurt religijny.
2 - nurt ludowy, dotyczący wspomagania chłopa.
XIX w. nurt robotniczy Wielka Brytania - kolebka oświaty robotniczej = wiąże się to z postępem naukowo-teoretycznym. → XVIII w. - robotnik miał pracować dobrze, efektywnie = miał umieć obsługiwać różne urządzenia.
Formy:
Instytuty mechaników, które działały od XVIII w. do 1946 r. = kształcenie robotników specjalistów, dostarczały wiedzy zawodowej i kulturalnej.
Ruch biblioteczny (tworzenie bibliotek od 1850 r.).
(…)
… prac.
Kształcenie religijne.
Włochy - Oświata robotnicza i socjalistyczna.
1860 r. - bujny rozwój.
Instytucje oświaty dorosłych - ogólnie w Europie - od XVIII w.
- Ustawa o zwalczaniu analfabetyzmu (1921 r.). Ruch Bibliotekarzy. - Uniwersytety Ludowe koniec XIX w.
- Stowarzyszenie Procultura - 1898 r. Florencja => odczyty, preelekcja, wykłady, koncerty dla robotników.
- Towarzystwo Humanitarne (1902 r…
… ziemskich.
- występuje żywe słowo i bezpośredni kontakt
* internat
- brak formalnych uprawnień po ukończeniu Uniwersytetu.
Niemcy 1851 r. - I-wszy Uniwersytet Ludowy => K.Kold → Uniwersytety Ludowe na wzór duński → były dla chłopów i robotników.
Większe Uniwersytety na religię - dział wydawnictwo Reklam → wydawnictwo książek.
Uniwersytet Frandfurdzki => 1921 r. Uniwersytecka Akademia Pracy - kształcenie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)