To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Struktura grup społecznych Grupy nie są przypadkowym zbiorem jednostek zajmujących się tą samą sprawą. Każda grupa ma swoją organizację, strukturę grupy.
STATUSY I ROLE
Pojęcia statusu i roli są szczególnie istotne w badaniach grup społecznych. Członkowie grupy często mają różne pozycje w jej obrębie (statusy społeczne) i oczekuje się od nich, (co zresztą czynią) zaangażowania w różnych rodzajach aktywności (role). Od matki (status społeczny) w rodzinie (grupa) oczekuje się zaangażowania, (co czyni) i innych rodzajach zachowań (rola) niż od dzieci. Skarbnik w klubie towarzyskim ma inne obowiązki niż sekretarz.
Krótko mówiąc, grupa składa się z powiązanych wzajemnie statusów i odpowiadających im ról. Różne statusy służą różnym aspektom ogólnych celów grupy.
HIERARCHIA STATUSÓW
Grupy składają się z powiązanych wzajemnie statusów, które jednak nie muszą być sobie równe. Pewne statusy mogą być uważane za ważniejsze dla funkcjonowania grupy niż inne. W związku z tym większość grup ma własną „hierarchię statusów”, w której niektórym statusom przypisuje się więcej władzy i szacunku niż innym. Na przykład: wiele grup ma swojego szefa (prezydenta, przewodniczącego, sekretarza), który ma więcej wpływu na kształtowanie działalności grupy niż inni jej członkowie. W tym przypadku hierarchia jest określana przez pozycje statusów (prezydent w przeciwieństwie do zwykłego członka), a nie przez indywidualną charakterystykę członków.
Jednak w niektórych grupach zróżnicowane, co do władzy i wpływów nie jest związane pozycją danej osoby w formalnej strukturze statusów grupy. Pewnych ludzi obdarza się większym szacunkiem i przypisuje się im więcej wpływów niż innym, że względu na to, kim są i co robią. STRODBECK, JAMEK i HAWKINS (1957) przeprowadzili badania polegające na zaaranżowaniu posiedzeń ławy przysięgłych. Badacze ci zauważyli, że na początku posiedzenia przywództwo oddawano, kierując się statusem danych osób w świecie zewnętrznym (poza eksperymentem) i pierwszym wrażeniem, jakie wywarły na pozostałych uczestnikach posiedzenia. Później najważniejszy stał się trzeci element: jakość wykonywania roli ławnika.
Późniejsze badania (np. BERŻER, i in., 1972) dowiodły, że znaczenia statusu zewnętrznego wnoszącego przez jednostkę do grupy nie maleje wraz z upływem czasu i w dalszym ciągu wywiera wpływ na miejsce tej jednostki w hierarchii statusów grupy. Cechy i działania osobiste przyczyniają się do różnicowania władzy i wpływów w grypach społecznych i w konsekwencji, do tworzenia hierarchii oddziałujących na funkcjonowanie grupy.
GRANICE
Grupy mają granice, które oddzielają członków od nie członków. Granice służą do wzmacniania interakcji między członkami i pogłębiania grupowej tożsamości. Granice definiuje określona struktura grupy.
(…)
… uzgodnionych i akceptowanych reguł jego rozwiązywania).
SPÓJNOŚĆ
Spójnością grupy nazywamy stopień, w jakim jej członkowie czują się z sobą związani. Spójność jest bardzo ważną cecha grupy. Im bardziej grupa jest spójna, tym większe prawdopodobieństwo jej stabilności i zgody członków na obowiązujące normy. Spójnym grupom łatwiej przychodzi rozwiązywanie problemów. Innymi słowy, spójność stanowi wielka wartość…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)