To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład 6
Temat: Strategie banków, c.d.
Strategia pokeynesowska:
Polityka pieniężna banku centralnego powinna skupiać się na kształtowaniu poziomu stopy procentowej wyznaczającej poziom równowagi popytu i podaży na pieniądz w gospodarce
Wysoka wrażliwość inwestycji na zmiany jej poziomu jest w stanie prowadzić do znacznego pobudzenia popytu globalnego sprzyjając osiąganiu równowagi gospodarczej na poziomie pełnego w niej zatrudnienia Stopa procentowa uwrażliwia
W strategii postkeynesowskiej stopa procentowa pełni funkcję celu pośredniego polityki monetarnej
Wrażliwość inwestycji na zmiany stopy procentowej bywa różna
Gospodarka nie dochodzi do równowagi w tak prosty sposób jak głosi to teoria Keynesa
Prawdopodobieństwo, że gospodarka ruszy przez inwestycje jest takie same, jak że nie ruszy
Pułapka płynności - dalsze obniżanie stóp procentowych w gospodarce nie jest w stanie nikogo zmotywować - cena pieniądza wtedy nie decyduje o celach inwestycyjnych
Strategia sterowania płynnością bankową zakłada, że:
Wielkość popytu globalnego w gospodarce zależy od zdolności banków do kreacji kredytu jako współczesnego pieniądza
Popyt globalny - dochody pieniężne, którymi gospodarują, (które posiadają) podmioty gospodarcze
Popyt globalny zależy w większości od tego czy banki są w stanie wykreować dużo kredytów dla gospodarki
Duży popyt globalny popycha inwestycje, konsumpcję a co za tym idzie rozwój gospodarczy
Stąd płynność banków przyjmowana jest za cel pośredni tej strategii polityki monetarnej stanowić powinna podstawowy parametr równoważenia gospodarki.
Strategia polityki pieniężnej w ujęciu tradycyjnym:
Przyjęcie celu pośredniego - bank centralny przyjmuje sobie w swojej strategii jakiś parametr, którym steruje
Brak celu bezpośredniego
Wybór celu operacyjnego - cele operacyjne to parametry związane z tym, co się dzieje w sektorze bankowym, Np. płynność sektora walutowego,
Cel operacyjny na zakładanym poziomie, aby kontrolować cel pośredni Cele pośrednie - ustalane w strategii nie podlegają wprost kontroli
Cele bezpośrednie - jest długa droga banku centralnego do realizacji, Np. inflacja, PKB, zmiana zatrudnienia
W ujęciu tradycyjnym polityki pieniężnej wykorzystuje się:
Kontrolę agregatów monetarnych
Kontrolę kursu walutowego - współczesna polityka monetarna nie przyjmuje albo rzadko przyjmuje jako cel pośredni kurs walutowy, bo istnieje dążenie do ustalenie kursu płynnego a celem pośrednim mógłby być kurs walutowy gdzie bank centralny zostanie zobligowany przez władze państwowe do kontroli kursu
(…)
… być kurs walutowy gdzie bank centralny zostanie zobligowany przez władze państwowe do kontroli kursu
Rzadko stosowana w praktyce bankowej
Kontrolę stóp procentowych
Strategie polityki monetarnej w ujęciu wieloparametrycznym:
Strategia bezpośredniego celu inflacyjnego
Strategia eklektyczna - realizacja nie jednego, lecz wiązki celów polityki monetarnej
Poziom rozwoju sektora bankowego, jego powiązania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)