Analiza dokumentu o Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa z 2003 rok, tytuł dokumentu "Bezpieczna Europa w lepszym świecie". Niezależnie od podstawowych strategicznych dokumentów, wydaje się, że fundamentem prowadzenia jakiejkolwiek polityki jest posiadanie wykładni, pewnych zasad, ogólnych regół gry, a przede wszystkim katalogu wartości, które są wyznacznikiem działań. W wypadku UE, WPBiO (część WPZiB) zaczęła być takim silnym komponentem politycznym dopiero od początku lat 90-tych. Wraz z powołaniem Solany na stanowisko WP d/s WPZiB, część kompetencji KE przeszła do Sekretariatu Generalnego Rady UE. Solana wyznaczył sobie przede wszystkim cel, żeby położyć pewne fundamenty pod WPZiB. Oprócz tego dokumentu ("Bezpieczna Europa w lepszym świecie") taki zarys polityki zagranicznej i bezpieczeństwa znajdujemy również w dokumencie z 2008r. "Utrzymanie bezpieczeństwa w zmieniającym się świecie" nawiązujący do tego pierwszego dokumentu i zarysem również jest sprawozdanie z realizacji ze WPZiB z 2008 roku przedłożone PE. Niezależnie od przygotowywanych przez Solanę dokumentów w Radzie UE, Solana wyszedł z inicjatywą powołania (chyba jakiegoś organu, instytucji) , która analizowałaby szczegółowe aspekty we WPZiB, WPBiO. Prace ekspertów miałyby się stać bazą dla dalszego opracowywania podstawowych dokumentów, instrukcji dla całej UE. "BEZPIECZNA EUROPA W LEPSZYM ŚWIECIE". Dokument "Bezpieczna Europa w lepszym świecie", stworzony z inicjatywy Solany, miał być przewodnikiem dla całej UE, coś co wzmocniłoby fundamenty przyszłego traktatu konstytucyjnego. Wówczas w całej tej dekadzie trwała dyskusja, która zakończyła się kompromisem, traktat konstytucyjny był odrzucony w referendach, dopiero Traktat Lizboński, który nie jest nazwany konstytucją europejską, ustanowił taki dokument reformujący UE. Solanie zależało, aby ta Strategia Bezpieczeństwa stała się częścią, elementem przygotowującym Traktat Lizboński. Od tamtej pory nie ma strategii bezpieczeństwa. Opieramy się w UE na tym jedynym dokumencie z 2003 roku. Co tam jest istotnego? Przede wszystkim jest zdefiniowanie otoczenia bezpieczeństwa, jakie wyzwania stoją przed UE. Spośród tych wyzwań wymienia się: globalizację, konflikty,biedę, choroby, rywalizacje w sprawie zasobów naturalnych, kwestie zależności energetycznej, terroryzm. To są elementy, które każą stawiać pytania: jak UE ma reagować? Kolejnym takim punktem, który w tym dokumencie znajdujemy, tj. znaczenie celu tej strategii. Określenie, zdefiniowanie zagrożeń, zarysowanie koncepcji budowy bezpieczenego sąsiedztwa. I trzeci taki element związane z celami efektywny multilateralizm oparty na współpracy międzynarodowej, która dałaby pewien porządek w polityce globalnej. Jakie implikacje polityczne dla Europy? W tym dokumencie, widać takie wyraźne 4 implikacje związane z koniecznością jedności w UE: 1. Przede wszystkim aktywność, wychodzenie z różnymi pomysłami wobec otaczającego świata.
(…)
…. Tymczasową Strukturę Wojskową. 3. Grupę wojskowych ekspertów krajowych.
W lipcu 2004 roku powołano: Europejską Agencję Obrony. To był efekt konsensusu państw po wewnętrznym kryzysie (listy rządu amerykańskiego do części państw UE jako odpowiedź na tzw. spotkanie "czterech"). Wraz z kryzysem politycznym po interwencji amerykańskiej w Iraku w 2003 roku, UE musiała zademonstrować własną zdolność do akcji zewętrznych, a bez zdolności operacyjnych własnej służby wojskowej, jakakolwiek dyskusja (np. w ramach NATO) nie miałaby sensu, byłaby teoretycznym, czyli politycznym aspektem w stronę polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Od momentu rozszerzenia UE w 2004, później o kolejne państwa w 2007 roku, jednocześnie z rozszerzeniem NATO, nowego wymiaru nabiera formuła współpracy tzw. Partnerstwo dla Pokoju…
…). Także powołanie Europejskiej Agencji Obrony i cywilnowojskowej grupy planowania w czerwcu 2004r. miało stworzyć takie podstawy dla realizacji nowych celów. Państwa członkowskie zostały zobowiązane do kontrybucji na rzecz wspólnej armii, jej instytucji oraz podejmowanie działań w celu budowania tehnologicznej w sektorze obrony. Uwaga na marginesie: przy tworzeniu infrastruktury militarnej nie można pominąć…
… rodzaju prowokacji w przestrzeni powietrznej wobec Litwy, Łotwy; kwestia chronienia strategicznych linii przepływu gazu na Morzu Bałtyckim. Czy kraje takie jak: Litwa czy Polska, nie mają prawa do tego, aby powiedzieć Francuzom, że "nie wolno wam tego robić!" (dawać sprzętu Rosji). Obok działań z obszaru typowo wojskowego UE podjęła także szereg decyzji w latach 2000-2005 dotyczących rozwoju zdolności…
… lokalnych np. Sudan, Afganistan. Wzmocnienie zdolności administracyjnej jest też pewnym ważnym momentem aktywności. UE widzi konieczność zajęcia się tym obszarem. Widzi również konieczność ochrony ludności, akcjami humanitarnymi. (Wielu polskich i nietylko polskich analityków) uważa, że UE w tej dziedzinie okazała się relatywnie skuteczna, a założone cele z 2000r. w ciągu trzech lat zostały osiągnięte…
… wszystkie państwa UE oprócz Danii i Irlandii. Dania wznosiła zastrzeżenia na podstawie art. 6 protokołu dołączonego do Traktatu Amsterdamskiego. Irlandia natomiast z uwagi na ograniczenia w prawie wewnętrznym - obowiązywał zakaz udzialu w misjach wojskowych w ramach ONZ. Oczywiście część kontrybucji posczególnych państw była symboliczna, wiele państw wysłało po jednym przedstawicielu na misję. Konflikt w Macedonii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)