Stosunki zewnętrzne Unii Europejskiej- wykład 3

Nasza ocena:

5
Pobrań: 168
Wyświetleń: 742
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Stosunki zewnętrzne Unii Europejskiej- wykład 3 - strona 1 Stosunki zewnętrzne Unii Europejskiej- wykład 3 - strona 2 Stosunki zewnętrzne Unii Europejskiej- wykład 3 - strona 3

Fragment notatki:

Stosunki zewnętrzne UE - wykład 3, 21.10.2010r.
Starałam się jak mogłam, ale nie usłyszałam wszystkiego - to są jakieś drobnostki-1 zdanie, często pod nosem powiedziane, ale jeśli ktoś był na tym wykładzie to mam ogromną prośbę o ewentualne uzupełnienie, bo słuchałam niektórych fragmentów bo 10 razy i nie słychać ! W szczególności ten fragment o umowach z Afryką (w połowie 3 strony)- jakby ktoś mógł to proszę o dopisanie.
Stosunki zew w UE jak wspominał Maszkiewicz to była domena Komisji Europejskiej do Traktatu Lizbońskiego. WPZIB bez względu od kiedy się tworzy - ten skok na głęboką wodę czyli tworzenie własnej wpzib czyli szczyt : Helsinki, 1999r. Te Helsinki (czyli Headline Goals) to coś co określa ambicję u UE w zakresie tworzenia wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony. To właśnie Helsinki powodują, że to co było do tej pory czy do TL było obszarem tylko Komisji Europejskiej, może Rady Europejskiej nabiera mocnego kształtu (i o tych zagadnieniach będą wykłady z Muszyńskim). Te 10 lat co minęło tworzy zakres strategii bezpieczeństwa - w postaci sprawozdań, dokumentów w zakresie wpzib. Ale w 2009r., gdy przychodzą nowe rozwiązania wraz z TL zaczyna się jakby nowa karta i to jest cały obszar stosunków zewnętrznych, wpzib wpisany w kompetencje Wysokiego przedstawiciela ds ogólnej polityki zagr i bezp. Pani Ashton, która jest jednocześnie wiceprzewodniczącą Komisji Europejskiej. Czyli znaczna część tych zagadnień podległych Komisji Europejskiej przechodzą w jej ręce. Ashton ma obowiązek do współpracy z Radą. Rada UE zwana Consilium nie można mylić z Radą Europy . Rada Europejska, która zbiera się bardzo rzadko , zazwyczaj raz na pół roku - to reprezentacja głów państwa. Określa strategię., Te wszystkie ciała UE należące do tradycyjnego elementu - jak w krajowym ciele - władza wykon, sądownicza i ustawodawcza. W UE - wykonawcza w obszarze zewnętrznym to są te organy. Z czasem coraz mocniej Wysoki przedstawiciel wraz z Europejską służbą działań zew będzie kumulował doświadczenie, jak wspominaliśmy w artykule 27, pkt 3 członkowie korpusu służby zew pochodzą w 1/3 z Rady UE, z sekretariatu, gdzie do tej pory struktury budował na około siebie Solana, w 1/3 z Komisji Europejskiej i w 1/3 z krajów państw członkowskich. Będziemy mówić o współpracy Wysokiego Przedstawiciela wpzib z Parlamentem Europejskim. Parlament czyli władza ustawodawcza. Jego funkcje ewoluowały od lat 70-tych. TL kodyfikuje te przywileje władzy ustawodawczej, które zostały niejako przez lata pracy wywalczone przez eurodeputowanych - teraz mają oni większy wpływ na budżet , na politykę wew., problemy sektorowe, odpowiadają za to odpowiednie komisje. Są istotne te zależności między wysokim przedstawicielem a parlamentem. Solana dobrą tradycję wypracował co do sporządzania corocznego sprawozdania czyli expose ministra spraw zagranicznych przed Parlamentem. Ten pisemny raport jest bardzo ważny. Tak było do tej pory, wiele z elementów tej struktury się zachowało i zostało wchłonięte do TL. Ale nie ma tam takiej kuchni podejmowania decyzji. Było dotąd tak, że najważniejszym ciałem w spr polit zagr było spotkanie ministrów spraw zagranicznych, nazywa się General Affairs and External Relations Committee Prior, w każdym razie ministrowie spraw zagr raz w miesiącu (jest złożony kalendarz spotkań) spotykają się by podjąć decyzje, współtworzyć w sposób aktywny kreować stos zew UE. Wypracowują stanowiska. To połączenie z pracami Komisji Europejskiej, dla ustaleń (by były dla wszystkich inst charakter wiążący) działa COREPER - Komitet stałych przedstawicieli i oni przygotowują podst dokumenty, stanowiska. Czy to w kwestii dot polityki celnej, rolnej czy środowiska. W ramach tego w zespołach istnieje mechanizm współpracy ministrów z poszczególnych obszarów. To 1 element.

(…)

… rozwiązań przez ONZ. GSP (generalny system preferencji) obejmował w latach 70-tch jakieś 70 państw i stał się z czasem soft power, był instrumentem do nacisku na państwa. Przykład Białorusii z 2005r. , ona straciła preferencje w UE za łamanie praw związkowych - związków zawodowych na Białorusi. Międzynarodowa Organizacja Pracy złożyła wniosek do UE o nałożenie sankcji gospodarczych na Białoruś…
…. Unia Afrykańska - to jest ściśle europejskie. Pewne mechanizmy przenosi się na kontynent afrykański - dotąd się to sprawdza. Stowarzyszenia z UE -w odróżnieniu od umów stowarzyszeniowych, jest tu jeszcze proces który jest mniejszy od akcesji - o to zabiegają teraz np Mołdawia. Taka umowa wymaga uzgodnień dużej części uzgodnień gospodarczych, politycznych i prawnych. Równoległe do tego procesu odbywa…
… stowarzyszeniowych, kontroluje coraz aktywniej prace Komisji Europejskiej i może według niej wyrazić wotum nieufności. Parlament liczył 567 posłów, a po ostatnim rozszerzeniu 736. 1 przewodniczącym Był Paul-Henri Spaak 1952-1954 z Belgii. Schuman jest najbardziej znany z przewodniczących. Obecnie od 2 kadencji Parlamentowi przypisuje się wzrastająca role w polityce zagranicznej UE. Widać to w pracach Parlamentu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz