STOSUNEK PODSTAWOWY (wewnętrzny) a PEŁNOMOCNICTWO/PROKURA
Od stosunku pełnomocnictwa/prokury, należy odróżnić odrębny stosunek prawny między mocodawcą/przedsiębiorcą, a pełnomocnikiem/prokurentem, na podstawie którego ten ostatni jest zobowiązany do działania w imieniu i na rzecz mocodawcy/przedsiębiorcy. Samo bowiem pełnomocnictwo (prokura) daje mu jedynie kompetencję do działania w cudzym imieniu.
Podstawą takiego zobowiązania nie jest zatem stosunek pełnomocnictwa, lecz odrębne zdarzenie prawne (np. umowa zlecenia, umowa o pracę, umowa menedżerska itp.). Należy jednak zaznaczyć, że jakkolwiek zazwyczaj udzielenie prokury łączy się z istnieniem między stronami takiego stosunku podstawowego (zwanego również wewnętrznym), to nie jest to warunek konieczny udzielenia pełnomocnictwa (prokury). Nie ma bowiem przeszkód, aby pełnomocnictwo, a zatem i prokura, była udzielona bez istnienia odrębnego, podstawowego stosunku prawnego, który zobowiązywałby pełnomocnika (prokurenta) do działania w imieniu i na rzecz mocodawcy.
Stosunek podstawowy nie jest całkowicie pozbawiony doniosłości prawnej, bowiem rozstrzyga m.in. o tym, czy pełnomocnik może ustanowić substytutów, oraz czy dopuszczalne jest ustanowienie pełnomocnictwa nieodwołalnego lub niewygasającego wskutek śmierci pełnomocnika albo mocodawcy.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)