Statyka

Nasza ocena:

5
Pobrań: 322
Wyświetleń: 889
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Statyka - strona 1 Statyka - strona 2 Statyka - strona 3

Fragment notatki:


3.1.1. Własności sił działających na ciało sztywne      Statyka zajmuje się badaniem sił działających na ciała znajdujące się w  spoczynku. Wtedy siły działające na ciało, które pozostaje w spoczynku, muszą się  równoważyć, czyli być w równowadze. I właśnie ustalanie warunków równowagi  będzie głównym zadaniem statyki.    Skutek mechaniczny wywołany przez działanie siły na ciało będzie w ogólnym  przypadku zależał od punktu przyłożenia siły. Skutek wywołany przez siłę będzie  polegał na zmianie ruchu ciała bądź jego odkształceniu. W przypadku ciała  sztywnego skutkiem działania siły na takie ciało może być jedynie zmiana jego  ruchu.   Niżej podamy najważniejsze własności sił, na których opiera się statyka.  Własności te nazywamy często aksjomatami lub zasadami statyki.  a)   Przyłożenie dwóch sił   P  i  P ′  do ciała sztywnego, równych co do modułu,  działających wzdłuż jednej prostej i o przeciwnych zwrotach  (rys. 3.1),  nie zmienia  stanu ruchu ciała  (ciało w spoczynku pozostaje w spoczynku).      P ′  P A ′  A     Rys. 3.1. Układ równoważących się sił     W  wyniku  przyłożenia takich dwóch sił ciało sztywne zachowuje się tak, jak  gdyby nie działały na nie żadne siły. Taki układ sił przyłożony do ciała sztywnego  nazywamy  równoważnym zeru .    b)   Każdą siłę zewnętrzną przyłożoną do ciała sztywnego można przesunąć  wzdłuż jej linii działania, nie zmieniając przy tym stanu ruchu ciała .      P P   B A P a)  b) A  P ′     Rys. 3.2. Przesunięcie siły działającej na ciało sztywne wzdłuż linii jej działania              Załóżmy, ze siła  P  jest przyłożona do ciała sztywnego w punkcie A, jak na  rys. 3.2a. Do dowolnego punktu B leżącego na linii działania tej siły przyłóżmy  dwie równoważące się siły  P  i  P ′ = – P , czyli  układ zerowy (rys. 3.2b). Widzimy,  że siły  P  i  P ′ przyłożone odpowiednio w punktach A i B tworzą układ zerowy,  zatem można je pominąć. W efekcie zostaje nam jedynie siła  P  przyłożona w  punkcie  B.  Z przeprowadzonego wywodu wynika, że siła zewnętrzna działająca na ciało  sztywne jest wektorem przesuwnym.    c)   Do każdego układu sił działających na ciało sztywne można dodać bez  zmiany stanu jego ruchu kilka sił o wspólnym punkcie przyłożenia, których suma  wektorowa (geometryczna) jest równa zeru .    d)   Stan ruchu ciała nie ulegnie zmianie, jeżeli kilka sił zaczepionych w jednym  punkcie zastąpimy ich sumą geometryczną,  i odwrotnie , gdy jedną siłę zastąpimy  przez kilka sił, których suma geometryczna jest równa tej sile ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz