To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1. Cel ćwiczenia.
Zapoznanie się z metodami wyznaczania wskaźników wytrzymałościowych Rm i Re oraz wskaźników plastyczności A i Z na podstawie statycznej próby rozciągania.
Próba ta polega na rozciąganiu próbki, na ogół aż do momentu rozerwania i wyznaczeniu jednej lub wielu własności mechanicznych. Próbę tą przeprowadza się w temperaturze pokojowej od 10° C do 35° C. lub w temperaturze podwyższonej od 35° C do 1200° C lub obniżonej od 10° C do - 150° C. Kształt i wymiary próbek zależą od kształtu i wymiarów wyrobów metalowych, których własności mają być określone. Próbka wykonuje się z wyrobu lub półwyrobu przez obróbka mechaniczną, prasowanie lub odlanie. Przekrój próbki powinien być okrągły, kwadratowy, prostokątny lub pierścieniowy. Próbki których początkowa długość pomiarowa jest związana z początkowa, powierzchnia przekroju poprzecznego i jest obliczona na podstawie zależności , są określane jako proporcjonalne, k wynosi 5,65. Jeśli początkowa długość próbki jest mniejsza niż 20 mm k należy przyjąć 11,3. Jeżeli przekroje poprzeczne próbek obrobionych mechanicznie zmieniają się, powinny one mieć łagodne przejście między długością roboczą a główkami. Próbki odlane powinny mieć łagodne przejście miedzy główkami a długością roboczą. Kształt główek może być dowolny, odpowiednio przystosowany do uchwytów maszyny wytrzymałościowej. Początkowa długość pomiarowa powinna być oznakowana drobnymi znakami liniowymi lub rysami. Znaki te nie powinny działać jak karby, gdyż mogłyby spowodować przedwczesne zerwanie próbki. Próbki powinny być zamocowane w odpowiednich uchwytach. Mocowanie próbek powinno zapewnić osiowe działanie siły.
wytrzymałość na rozciąganie Rm
naprężenie normalne w próbce obliczone jako stosunek największej siły rozciągającej Fm uzyskanej w czasie przeprowadzanej próby do pola powierzchni przekroju początkowego próbki So
granica plastyczności Re
naprężenie rozciągające w próbce przy osiągnięciu którego następuje wyraźny wzrost jej wydłużenia przy ustalonej lub nieco zmniejszonej sile rozciągającej
górna granica plastyczności ReH wartość naprężenia w momencie kiedy następuje pierwszy spadek siły
dolna granica plastyczności ReL W przypadku braku wyraźnej granicy plastyczności wyznacza się naprężenie graniczne przy nieproporcjonalnym Rpx
umowna granica plastyczności Rpx
naprężenie powodujące w próbce umowne wydłużenie trwałe x
umowne wydłużenie trwale x
ułamek długości początkowej próbki Lo
gdzie Lx to wydłużenie bezwzględne odpowiadające założonemu wydłużeniu trwałemu, np. x=0,2%
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)