To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ćwiczenie I STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI
(UPROSZCZONA)
1.Wprowadzenie
Statyczna próba rozciągania jest podstawowym i najczęściej stosowanym sposobem wyznaczania niektórych istotnych własności materiałów konstrukcyjnych. Sposób i warunki przeprowadzania próby dla metali są ujęte normą PN-92/H-04310. Zaletami tej próby są:
-uzyskanie jednoosiowego stanu naprężenia, -prostota technologii wykonania próbek
-łatwość obserwacji,
-możliwość wyznaczenia wielkości charakteryzujących właściwości mechaniczne materiału,
Statycznej próbie rozciągania poddaje się także elementy konstrukcji, których praca polega przede wszystkim na rozciąganiu czyli np. lin stalowych, łańcuchów, drutów, taśm itp
Próba ta polega na rozciąganiu próbki zamocowanej w uchwytach maszyny wytrzymałościowej z równoczesnym pomiarem sił na nią działających i wydłużeń, którym pod wpływem tych sił ulega.
W maszynach wytrzymałościowych znajduje się zazwyczaj urządzenie służące do automatycznego sporządzania wykresu zależności wydłużeń (ΔL) od siły rozciągającej próbkę (F), rzadziej wykresu wydłużeń jednostkowych (ε) w funkcji naprężenia (σ).
2.Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest określenie na podstawie statycznej próby rozciągania następujących cech wytrzymałościowych materiału: -wydłużenia proporcjonalnego Ap,
-wydłużenia równomiernego Ar, -przewężeniaZ,
-wytrzymałości na rozciąganie Rm,
-naprężenia rozrywającego Ru,
-wyraźnej granicy plastyczności Re.
Wydłużenie Ap próbek proporcjonalnych jest to stosunek trwałego wydłużenia bezwzględnego próbki po zerwaniu ΔL, do długości pomiarowej próbki L0. Wyrażone w procentach wydłużenie Ap określamy ze wzoru:
Gdzie:
ΔL = Lu - L0 Lu - długość pomiarowa próbki po zerwaniu,
L0 - długość pomiarowa próbki przed obciążeniem.
Wydłużenie równomierne Ar jest to wydłużenie niezależne od długości pomiarowej próbki. Jest ono mierzone z wyłączeniem wpływu wydłużenia w pobliżu miejsca zerwania. Dla próbek okrągłych wylicza się je ze wzoru:
Gdzie:
dr - średnica próbki po zerwaniu, mierzona w połowie odległości pomiędzy miejscem zerwania a początkiem bazy pomiarowej na dłuższą część próbki,
d0 - początkowa średnica próbki przed obciążeniem.
(…)
….
Przebieg procesu rozciągania metali na podstawie wykresu dla materiału wykazującego wyraźną granicę plastyczności w postaci punktów charakterystycznych.
Początek wykresu o przebiegu liniowym na podstawie prawa Hooke'a
Granicą stosowalności prawa Hooke'a jest granica proporcjonalności RH = Rpr Granica sprężystości Rsp , wykres do tego punktu ma charakter odwracalny.Rsp może leżeć powyżej lub poniżej RH…
… rozciągania następujących cech wytrzymałościowych materiału: -wydłużenia proporcjonalnego Ap,
-wydłużenia równomiernego Ar, -przewężeniaZ,
-wytrzymałości na rozciąganie Rm,
-naprężenia rozrywającego Ru,
-wyraźnej granicy plastyczności Re.
Wydłużenie Ap próbek proporcjonalnych jest to stosunek trwałego wydłużenia bezwzględnego próbki po zerwaniu ΔL, do długości pomiarowej próbki L0. Wyrażone w procentach…
… rozrywająca.
Wyraźna granica plastyczności Re jest to naprężenie rozciągające, przy osiągnięciu którego występuje wyraźny wzrost wydłużenia rozciąganej próbki (bez wzrostu lub nawet przy krótkotrwałym spadku siły obciążającej Fe), wyrażone w MPa.
Dla stali miękkiej można wyróżnić górną granice plastyczności ReH i dolną granice plastyczności ReL.
Górna granica plastyczności ReH jest to naprężenie rozciągające…
… wytrzymałościowe chcemy określić należy pobrać próbki. Sposób pobierania oraz przygotowania odpowiednich próbek podają odpowiednie normy. Dla metali nieżelaznych jest to norma PN-77/H-04307, dla wyrobów stalowych PN-84/H-04308, oraz dla staliwa norma PN-90/H-04309 lub normy przedmiotowe. Wyróżniamy dwa rodzaje próbek: okrągłe np. wycinek pręta i płaskie np. wycinek badanej blachy. W próbce można wyróżnić część…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)