To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
HISTORIA GOSPODARCZA
1.PRZEDMIOT HISTORII GOSPODARCEJ I JEJ ZNACZENIE DLA EKONOMISTÓW
Historia gospodarcza zajmuje się procesami tworzenia i podziału dochodu społecznego w danym okresie historycznym, na danym terytorium. Jest w zakresie badań nauk historycznych i ekonomicznych. (Z historii czerpie sposób dochodzenia do prawdy; Z ekonomii przejmuje badania nad gospodarką i jej funkcjonowaniem). Przedmiotem badań są dzieje poszczególnych działów gospodarki i rolnictwa, rzemiosła, przemysłu, handlu wewnętrznego i zagranicznego a także instytucji gospodarczych przedsiębiorstw produkcyjnych, zakładów ubezpieczeniowych, banków giełdy. Badania dotyczą także warstw i klas społecznych oraz stosunków zachodzących między nimi. Historia gospodarcza nie uczy konkretnych zawodowych umiejętności, należy do przedmiotów podstawowych, ogólnokształcących w nauczaniu ekonomistów. Dobry ekonomista powinien posiadać pewne minimum wiedzy historyczno-gospodarczej, która wyjaśnia wiele spraw świata dzisiejszego wydarzeniami z przeszłości (np. podział świata na strefy rozwinięte i zacofane). Odniesienie do przeszłości pozwala przewidywać zachowania społeczne w pewnych warunkach ekonomicznych. Znajomości dziejów gospodarczych chroni przed powtarzaniem błędów. Dostarcza ona materiałów źródłowych przy formułowaniu ogólnych prawidłowości funkcjonowania gospodarki, czyli praw ekonomicznych.
2.POCZĄTKI DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ CZŁOWIEKA, ISTOTA I ZNACZENIE ROLNICZEJ REWOLUCJI NEOLITYCZNEJ
Za kolebkę ludzkości uważa się wschodnią i południowo wschodnią Afrykę. Jeszcze u schyłku paleolitu gatunek ludzki był nieliczny, koczował w kilkudziesięcioosobowych hordach zajmujących się zbieractwem płodów dziko rosnących roślin oraz łowiectwem. Podstawowym narzędziem przez setki tysięcy lat był stopniowo ulepszany kamień. Przełomem było opanowanie przez człowieka ognia. Stał się on źródłem ciepła, ochroną przed napaścią dzikich zwierząt oraz środkiem do przygotowywania strawy. Decydujące znaczenie w dziejach gatunku ludzkiego miało opanowanie sztuki rolnictwa. Na terenach Bliskiego Wschodu występowały dziko rosnące odmiany zbóż. Tamtejsze kobiety pozostawione w obozowiskach, gdy mężczyźni polowali w pobliskich górach, zbierały nasiona tych zbóż i w końcu zaczęły je uprawiać. Posiadły umiejętności produkowania żywności w postaci białka roślinnego (zbóż). Pierwszymi udomowionymi zwierzętami (nie licząc psów) były kozy i owce, czego prawdopodobnie dokonały ówczesne kobiety. Proces ten dokonujący się w długim okresie czasu nazywamy neolityczną rewolucją rolniczą. Przejście do modelu rolniczego uwarunkowane było zmianą klimatu i wyginięciem w związku z tym niektórych gatunków zwierząt, powolnym ale stałym wzrostem liczby ludności oraz coraz większą niewydolnością modelu zbieracko-łowieckiego. Od tego czasu ludzie byli w stanie zakładać względnie stałe osady. Ludność zaczęła gromadzić się na terenach urodzajnych (głównie doliny rzek). Z tym wiąże się społeczny podział pracy na rolników i hodowców. Z biegiem czasu człowiek zaczął wykorzystywać siłę pociągową zwierząt. W 6000 lecie przed naszą erą nauczono się poddawać zboże fermentacji. Mniej więcej w tym samym czasie zaczęto produkować wyroby garncarskie. Podział pracy i rozwój nowych rzemiosł wymagały powstania pewnych form wymiany. Możliwe, że handlem trudnili się wędrujący myśliwi ale są to tylko domysły. Jedną z głównych konsekwencji powstania rolnictwa było to, że ludność w coraz większym stopniu była w stanie sama się wyżywić. Jednak osiadły tryb życia i większa gęstość zaludnienia powodowały, że ludzie łatwiej ulegali epidemiom chorób zakaźnych. Przeciętna długość życia prawdopodobnie nie przekraczała 25 lat.
(…)
…. Chłopstwo było zbyt ubogie aby tworzyć rynek na takie towary. Żelazo służyło do wyrabiania broni i sztuki zdobniczej a nie narzędzi. Ponadto kupcy mieli niski status społeczny a handel nie był ceniony. W XIII w. Po upadku panowania mongolskiego handel między krajami śródziemnomorskimi a Chinami rozkwitł w większym stopniu niż za czasów Imperium Rzymskiego. Panująca dynastia Ming przywróciła tradycje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)