EKONOMICZNE ZNACZENIE WIELKICH ODKRYĆ GEOGRAFICZNYCH
Podstawowymi przyczynami odkryć geograficznych była konieczność znalezienia drogi morskiej do Indii w celu sprowadzenia przypraw i kruszców szlachetnych oraz szerzenie chrześcijaństwa. Wyprawom sprzyjał postęp w dziedzinie nawigacji oraz powstanie w Hiszpanii grup rycerstwa bez zajęcia. Finansowania wypraw podjęli się Portugalczycy i Hiszpanie. Na wybrzeżach Afryki i Indii Portugalczycy zakładali miasta handlowe, niszcząc konkurencyjny miejscowy handel. Portugalskie kolonie przynosiły wielkie dochody z handlu korzennego, ale nie były gwarancją trwałości, ponieważ brakowało ludzi do systematycznego podporządkowywania sobie zdobytych terytoriów. Hiszpanie natomiast budowali swoje kolonie opierając się na brutalnej przemocy. Opanowali oni Kubę, Meksyk, Filipiny oraz część Ameryki Południowej. W swych zamorskich posiadłościach Hiszpanie wydobywali przede wszystkim metale szlachetne.
Ekspansja zewnętrzna Europejczyków spowodowała wielkie zmiany w handlu, które oznaczały:
- zmiany zasięgu geograficznego europejskiej wymiany handlowej,
- zmiany asortymentu towaru będącego przedmiotem wymiany,
- zmiany organizacji towarowej.
Handel średniowieczny ograniczał się do basenu Morza Śródziemnego i Bałtyku oraz dróg lądowych. Po wielkich odkryciach rozwinął się handel transoceaniczny. Podupadło w związku z tym znaczenie miast włoskich, a rozwinęły się nowe centra handlowe np. Lizbona, Sewilla. Na rynki weszły nowe towary kolonialne: herbata, kawa, kakao, tytoń. Wyjątkowego znaczenia nabrał handel czarnymi niewolnikami z Afryki. Nowymi instytucjami obrotu towarowego stały się giełdy towarowe, gdzie transakcji hurtowych dokonywano na podstawie próbek towarów. Upowszechnił się nowoczesny system księgowości kupieckiej i bilansowania stanu majątku. Na skutek napływu ogromnej ilości kruszców z kolonii hiszpańskich wzrosły ceny towarów i usług w Europie. Np. w Anglii ceny żywności wzrosły 5,5 - krotnie. Na inflacji tej korzystali dłużnicy zaciągający pożyczki oraz kraje o gospodarce rolniczej.
Gospodarka Hiszpanii w XVI wieku.
W XVI w. Hiszpania była przedmiotem zazdrości dla pozostałych krajów Europy. Wydawać się mogło, że to potężne pod względem politycznym imperium opierało się na solidnych podstawach gospodarczych. Mimo, że hiszpański zasoby rolnicze nie były najlepsze, kraj ten odziedziczył wypracowany przez Maurów system upraw ogrodowych w Walencji i Andaluzji. Niektóre gałęzie rzemiosła, zwłaszcza produkcja tkanin i wyrobów żelaznych, znajdowały się w stadium rozkwitu. Hiszpanie budowali swoje mocarstwa kolonialne szybko i środkami skrajnej przemocy. Opanowali olbrzymie terytoria: Wielkie i Małe Antyle, Kubę , Meksyk, Peru, Filipiny. Podbite tereny były systematycznie kolonizowane przez ludność napływającą z Europy. W swych posiadłościach Hiszpanie zachłannie eksploatowali przede wszystkim metale szlachetne. Do Hiszpanii płynęły słynne “srebrne floty”. Po wielkich odkryciach geograficznych rozwija się handel transoceaniczny. Rozwijają się nowe centra handlowe nad Atlantykiem. Pomimo tych sprzyjających okoliczności w gospodarce hiszpańskiej nie osiągnięto postępu, lud hiszpański zapłacił za to wysoką cenę w postaci obniżonej stopy życiowej, zwiększyły się klęski głodu i epidemie. Mimo innych czynników, główną odpowiedzialność za upadek Hiszpanii ponoszą jej monarchowie ze względu na nadmierne ambicje oraz krótkowzroczną i nietrafną politykę gospodarczą. Nie było roku by Hiszpania nie była uwikłana w działania wojenne w którejś części Europy. Ponadto monarchowie hiszpańscy przejawiali tendencje do nadmiernej konsumpcji. Źródłem finansowania takiego postępowania początkowa były podatki. Dużym źródłem dochodów było złoto i srebro sprowadzone z kolonii. Jednak wydatki rządu rosły, co zmusiło monarchów do pożyczania pieniędzy w innych krajach. Jednak pożyczki te nie były spłacane co w ostateczności doprowadziło do kilkakrotnego ogłoszenia niewypłacalności. Brak systematycznej polityki gospodarczej odzwierciedla historia takich dziedzin działalności gospodarczej jak produkcja zbóż i tkanin. Poprzez złą politykę Hiszpania od eksportera zboża i tkanin stała się ich importerem. Nie stwarzano również zachęty do rozwoju handlu między koloniami. A gdy przemysł hiszpański zaczął chylić się ku upadkowi, ożywiło to tylko popyt na produkty europejskich rywali Hiszpanii
(…)
… przez Ludwika XIV i utrzymać jego liczny próżniaczy dwór. Kalbertyzm skupił uwagę przede wszystkim na polityce przemysłowej. Popierano własny przemysł narodowy i chroniono go cłami protekcyjnymi. Przyciągano do Francji rzemieślników-specjalistów, zakładano wiele spółek produkcyjnych z udziałem kapitału państwowego. Wiele uwagi poświęcono również rolnictwu np. hodowli koni rasowych, ponadto budowie dróg bitych…
… działalności gospodarczej jak produkcja zbóż i tkanin. Poprzez złą politykę Hiszpania od eksportera zboża i tkanin stała się ich importerem. Nie stwarzano również zachęty do rozwoju handlu między koloniami. A gdy przemysł hiszpański zaczął chylić się ku upadkowi, ożywiło to tylko popyt na produkty europejskich rywali Hiszpanii
Istota merkantylizmu i kameralizmu.
Merkantylizm jest odpowiedzią na nowe…
… się zniesienie wewnętrznych komór celnych, ujednolicenie miar i wag, ujednolicenie systemu podatkowego. W celu prowadzenia handlu budowano drogi, kanału żeglugowe, organizowano łączność i komunikację pocztową. Merkantyliści uważali, że państwo powinno być samowystarczalne. Możemy wyróżnić np. merkantylizm handlowy występujący w Anglii, merkantylizm przemysłowy we Francji.
W XVII w. w krajach Europy…
…. Konsekwencją tego było postępujące zacofanie gospodarcze wschodu Europy.
Gospodarka folwarczno- pańszczyźniana w Polsce.
Do połowy XV w. procesy agrarne przebiegały w tej części Europy podobnie jak w zachodniej Europie. Od końca XV w. tendencje te zostały zahamowane i nastąpiło uzależnienie chłopów tzw. Wtórne poddaństwo oraz umocnienie renty odrobkowej (pańszczyzny) jako dominującej w ustroju społecznym…
… wsi. Szlachta, która stała się wiodącą siłą polityczną w Polsce podporządkowała sobie chłopów. Proces ten nosi nazwę refeudalizacji a model gospodarki oparty na tych procesach - gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej (jest ona odmianą feudalizmu). Tworzenie folwarków, czyli gospodarstw pańskich nastawionych na towarową produkcję zboża, w mniejszej mierze produktów hodowlanych , a pozostających…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)