doc.
Notatka w formie referatu na temat: Stalin, zawiera takie informacje, jak: literatura, młodość Stalina, zdobycie władzy, stalinizm, zachłyśnięcie się władzą (czystki, kolektywizacja), małżeństwo Hitler - Stalin, inny świat, rodzina, ocena Stalina, sławni ludzie o Stalinie.
Notatka umożliwi zapoznanie się z omawianym zagadnieniem.
LITERATURA:
1. Rodzina Stalina, Roy Miedwiedwiew, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, W-wa 1990 r.
2. 100 postaci, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, Michael H.Hart, Świat Książki, W-wa 1995 r.
3. Prywatne życie Stalina, Jurij Boriew, W-wa 1989 r.
4. Czerwone i brunatne, Lech Z.Niekrasz, Gdańsk 1991 r.
5. Historia Europy 1945 - 1992, Walter Laqueur.
6. Fenomen Stalina, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988 r.
Z powodzi faktów, Roy Miedwiediew
Człowiek i symbol, Jurij Borisow
Wodzowie i masy, Aleksandr Bowin
Fenomen Stalina, Dimitrij Wołkogonow
STALIN
MŁODOŚĆ STALINA
O Stalinie różnie się pisało, a najczęściej zdania o nim, w swej treści znacznie odbiegały od siebie. Informacje o przodkach Stalina są nieliczne, skąpe i powierzchowne. Poszukiwanie ich wielu przypłaciło życiem. Jednak na podstawie publikacji i opowiadań przyjaciół z czasów dzieciństwa, możemy coś niecoś o jego pochodzeniu powiedzieć. Pradziadem Stalina był chłop pańszczyźniany. Ojciec był szewcem z zawodu. Był to człowiek brutalny i nieokrzesany, często zaglądający do kieliszka. Trafił on, już w dorosłym wieku do miasteczka gruzińskiego Gori, gdzie poślubił chłopkę. Jako czwarte dziecko Jekateriny Geładze urodził się Soso. Ojciec często bił małego synka, czego on nigdy nie zapomniał i nigdy ojca nie wspomniał. Matka marzyła, by jej syn został duchownym. Ciężko pracowała, by syn się kształcił. Niestety nauka nie przychodziła Soso łatwo, zwłaszcza język rosyjski, którym mówił do końca życia z gruzińskim akcentem. Jako nastolatek był uczniem seminarium duchownego w Tyflisie, skąd został w 1899 r. wydalony za rozpowszechnianie wywrotowych idei. Dżugaszwili nie odwiedzał matki aż do 1935 r. (rok przed jej śmiercią), która rzekła mu podobno: szkoda jednak, że nie zostałeś duchownym.
ZDOBYCIE WŁADZY
Około 1900 r. przystąpił do nielegalnego ruchu marksistowskiego, a w 1903 r. po rozłamie w partii opowiedział się po stronie bolszewików. Do 1917 r. był czynnym członkiem partii bolszewickiej, za co był przynajmniej sześciokrotnie aresztowany. Na ogół otrzymywał bardzo łagodne wyroki i parokrotnie udało mu się policji zbiec, co sugeruje, że być może był wówczas agentem policji. W tym okresie przyjął pseudonim "Stalin", czyli człowiek ze stali.
W czasie rewolucji komunistycznej w 1917 r. Koba nie odegrał naprawdę poważnej roli, natomiast w następnych dwu latach przejawiał bardzo ożywioną działalność. Lenin w swoim testamencie politycznym stwierdził, że Stalin jest zbyt bezwzględny i należy go usunąć ze stanowiska sekretarza generalnego. Po śmierci Lenina w 1924 r. Stalinowi udało się jednak zapobiec realizacji tego testamentu. W tym celu sprzymierzył się z Lwem Kamieniewem i Grigorijem Zinowjewem, dwoma wpływowymi członkami Biura Politycznego. Utworzyli oni rodzaj triumwiratu i wspólnym wysiłkiem pokonali Trockiego - największego przeciwnika do władzy. Następnie Stalin wystąpił z kolei przeciwko Zinowjewowi oraz Kamieniewowi i zdołał ich wyeliminować. Zwyciężywszy w walce o władzę z "opozycją z lewa", tj. Trockim. Kamieniewem, Zinowjewem i ich zwolennikami, Dżugaszwili przejął (o ironio!) część ich podstawowych koncepcji polit
(…)
…, ale nie był niepoczytalny. Rozpoczynając zimną wojnę zdominował historię całego świata na wiele lat. Żadna wojna, tak jak zimna nie wywołała takich skutków na świecie dyplomatycznych i ekonomicznych. Wyścig zbrojeń między dwoma supermocarstwami był tylko jednym z przejawów owej wojny. SŁAWNI LUDZIE O STALINIE
Ambasador USA w Moskwie Joseph E. Davies: "...jego brązowe oczy są niezwykle mądre i łagodne. Dziecko chciałoby…
…. sierp i młot zdeptał swastykę (zdobycie Berlina). Czerwona fala zatopiła w swych odmętach dużą część Europy Wschodniej (państwa satelickie).
Związek Radziecki jednak, jako supermocarstwo nie funkcjonował dobrze. Podczas wojny ewakuowano na wschód całe gałęzie przemysłu, z których po 1945 r. tylko połowa wróciła na dawne miejsce. Robotnicy byli przywiązani do swych stanowisk, jak chłopi pańszczyźniani…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)