To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
STABILIZACJA OSADÓW
Stabilizacja osadów (przeróbka) może być prowadzona w :
- procesach biologicznych (fermentacja metanowa, tlenowa stabilizacja,
kompostowanie)
- procesach chemicznych (wapnowanie osadów)
- procesach termicznych (termokondycjonowanie, mokre spalanie,
piroliza, spalanie osadów).
W czasie stabilizacji zmianie ulega zawartość wody, zawartość i
właściwości ciał stałych (cząstek osadu), oraz ilość rozpuszczonych gazów.
Stabilizacja osadów jest procesem kosztownym (porównywalna z kosztami
budowy całej oczyszczalni). Stabilizacja osadów umożliwia ich późniejsze
bezpieczne składowanie lub wykorzystanie. Giną patogeny, zmniejsza się
zagniwalność osadu oraz zawartość związków organicznych.
Stabilizacja biologiczna
Organiczne cząstki osadów mogą być rozkładane
(biodegradowalne) przez mikroorganizmy w warunkach beztlenowych
(fermentacja metanowa) lub tlenowych (stabilizacja tlenowa).
Rozkład zanieczyszczeń organicznych osadu w warunkach
tlenowych lub beztlenowych, w obecności innych odpadów organicznych
(kora drzewna, trociny, słoma itp.) nosi nazwę kompostowania.
Biologiczna stabilizacja osadów może być prowadzona w układzie jednolub
wielostopniowym. Fermentacja metanowa pozwala na odzysk energii,
natomiast tlenowa stabilizacja i kompostowanie wymagają doprowadzenia
energii z zewnątrz.
a) Fermentacja metanowa
Jest to proces wielofazowy w którym w fazie I bakterie hydrolityczne
za pomocą enzymów zewnątrzkomórkowych rozkładają nierozpuszczalne
związki organiczne osadów (celuloza, ligniny, białka, tłuszcze) do
związków rozpuszczalnych w wodzie, takich jak kwasy tłuszczowe,
alkohole, amoniak itd.. W fazie II bakterie kwasowe rozkładają te związki
rozpuszczalne do prostych kwasów organicznych takich jak: kwas octowy,
kwas propionowy, wodór i dwutlenek węgla. Jest to tzw. fermentacja
kwaśna. Metabolity fermentacji kwaśnej są substratem fazy III dla bakterii
heterotroficznych (kwas octowy) oraz dla bakterii metanowych
autotroficznych (wodór i dwutlenek węgla). Produktem metabolizmu
bakterii metanowych jest metan, dwutlenek węgla i woda.
W większości przypadków te bakterie limitują szybkość procesu
fermentacji osadów. Należy proces prowadzić tak, aby kwasowe bakterie
nie zdominowały komory fermentacji. Osiąga się to poprzez ograniczenie
doprowadzenia świeżego osadu (pokarmu).
(…)
… jest: metan, dwutlenek
węgla, od 1 do 2% siarkowodoru i śladowe ilości merkaptanów.
b) Tlenowa stabilizacja osadu
Jest to metoda wykorzystująca biologiczny rozkład zanieczyszczeń
organicznych zawartych w osadach surowych. Tlenowa stabilizacja oparta
jest na tlenowym rozkładzie masy organicznej w warunkach „głodu
substratowego”, czyli respiracji endogennej. Proces ten prowadzony jest
w wydzielonych, otwartych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)