To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Średniowiecze „ Rodzina narodów chrześcijańskich po upadku cesarstwa rzymskiego - okres rozdrobnienia lennego
nie sprzyjał rozwojowi stosunków między państwami
ale utrwaliła się struktura międzynarodowego układu średniowiecznego i powstało środowisko państw o podobnym ustroju politycznym i społeczno-gospodarczym
tzw. „Rodzina narodów chrześcijańskich” obejmowała
obszary dawnego cesarstwa rzymskiego, Polskę, Ruś Kijowską, Nowogród, Czechy, Litwę, Węgry. Szwecję, Danię.
cecha charakterystyczna układu politycznego:
dualizm w stosunkach wewnętrznych państwa - władza podzielona pomiędzy monarchie i stany
dualizm w stosunkach międzynarodowych - papieże i cesarze rywalizują ze sobą o supremacje w świecie chrześcijańskim
tendencje do humanitaryzacji wojen
pokoje boże i pokoje cesarskie, królewskie
łagodzenie losu jeńców - zamiast zabijać czy czynić z nich niewolników - osadzano na roli jako chłopów pańszczyźnianych
tendencje humanitaryzacji raczej nie obejmowały wojen przeciwko „niewiernym” Stosunki z państwami muzułmańskimi zwyczaje muzułmańskie zakazywały zawierania traktatów pokoju z chrześcijanami
dlatego zawierano układy rozejmowe na krótkie okresy (do 10 lat) - faktycznie jednak często były one milcząco przedłużane (tzw. zimna wojna)
1953 r. - zawarcie pomiędzy państwami chrześcijańskimi i państwami islamu umowy międzynarodowej zwanej kapitulacją (król francuski Franciszek I i sułtan turecki Soliman Wspaniały)
kapitulacja ta określiła prawa Francuzów znajdujących się na terytorium państwa otomańskiego - wyłączyła ich spod jurysdykcji sądów miejscowych i zezwalała na ustanawianie konsulów francuskich
Rozwój kontaktów międzynarodowych zwoływane przez kościoły sobory i synody - stopniowo przekształcały się w zjazdy z udziałem władców świeckich
omawiano węzłowe problemy ówczesnej polityki międzynarodowej
w związku z rozwojem handlu - nastapiło ożywienie kontaktów między większymi miastami, które zaczęły tworzyć związki miast w celu obrony swych interesów: Wielka Hanza - jednocząca miasta położone nad Bałtykiem i Morzem Północnym
występowała jako podmiot prawa i polityki międzynarodowej, nawet prowadziła wojny ius albinagii - panujący dziedziczył cały majątek po zmarłym cudzoziemcu, przekształcił się z czasem w: ius detractus - obowiązek płacenia podatku spadkowego
zbiory prawa morskiego: Tablice Amalfitańskie, Wyroki lub Zwoje Orleańskie, Ustawy Wizbueńskie, Konsulat Morski (najbardziej znany zbiór)
narody odkrywców i konkwistadorów:
Hiszpania, Portugalia, Holandia, Anglia. Francja
(…)
… i prawa wewnętrznego, ale obejmowała ona także problematykę międzynarodową
wojna sprawiedliwa - niżej wymienieni (pierwsi dwaj) sformułowali wiele tez dot. wojny sprawiedliwej i stosunków pomiędzy państwami chrześcijańskimi a pogańskimi (tzw. polska szkoła prawa wojny):
Stanisław ze Skarbimierza (II poł. XV w.) - profesor prawa kanonicznego i rektor Akademii Krakowskiej
1410 r. - Kazanie o wojnach sprawiedliwych (poruszał tu kwestie dopuszczalności przymierzy z państwami pogańskimi, dozwolone sposoby walki i brania łupów, sprawy dyscypliny wojskowej), przeciwstawił się panującej opinii, jakoby przymierza z poganami były zabronione - uważał, że prawo naturalne jest takie samo dla wszystkich
Paweł Włodkowic z Brudzenia (II poł. XV w.) - rektor Akademii Krakowskiej
przedtawił poglądy w związku z procesami pomiędzy Polską a zakonem krzyżackim, zbijał argumenty, na których Krzyżacy opierali swe roszczenia
określał wojnę sprawiedliwa jako wojnę dla uzyskania zwrotu zagrabionych przedmiotów i w obronie ojczyzny
przestępstwem jest prowadzenie wojny w celach uzyskania łupów
poganie mogą tworzyć państwa (zgodnie z prawem narodów)
bronił tezy, że wiara nie powinna pochodzić z przymusu (fides ex necessitate esse non debet)
Andrzej Frycz Modrzewski - książka De republica emenanda (1551-1554)
za przyczynę usprawiedliwiająca wojnę - uważał usunięcie bezprawia i obronę ludności
zalecał procedurę rozjemczą
głosił, że porozumienia (conferedationes) mające na celu utrzymanie pokoju dozwolone są nie tylko pomiędzy narodami wyznającymi tę samą religię
domagał się prowadzenia wijny w sposób humanitarny
Arianie (bracia polscy) - rozwijali poglądy pacyfistyczne
występowali przeciwko karze śmierci i wojnie
arianie Krakowscy (Grzegorz Paweł z Brzezin) - bardziej radykalne stanowisko
arianie litewscy (Szymon Budny) - bardziej umiarkowani Jakub z Szadka - prekursor zasady narodowościowej
na konferencji toruńskiej w 1466 r. bronił prawa do zjednoczenia historycznych ziem polskich (Pomorze i Warmia)
Zygmunt August…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)