Sprzedaż wyodrębnionych aktywów trwałych dotyczy zazwyczaj tych elementów, które nie są związane z głównym obszarem działalności przedsiębiorstwa (tzw. core businessem) lub są zbędne, z punktu widzenia długofalowej strategii firmy. Z opublikowanych badań wynika, że przedsiębiorstwa, które aktywnie zarządzały majątkiem spółek, a w złożonych strukturach koncertowych, portfelem swoich jednostek biznesowych, takich jak działy czy spółki zależne, sprzedając niektóre z nich, rzadko traciły równowagę kapitałową i generowały znacznie wyższą wartość dla akcjonariuszy niż przedsiębiorstwa, które działały pasywnie i nie zmieniały swojej struktury własnościowej. Specjaliści z firmy konsultingowe McKinsey and Company strategię sprzedaży aktywów porównują do zachowań sadowników. Mądrzy sadownicy regularnie wycinają martwe i słabe gałęzie swoich jabłoni, aby drzewa były zdrowe. Każdego roku wycinają również pewną liczbę zdrowych gałązek, jeśli blokują one słońcu dostęp do korony drzewa lub w inny sposób hamują jego wzrost. Później, gdy owoce już się zawiązały, zrywają część niedojrzałych jeszcze, ale zdrowych jabłek by pozostałe miały lepsze warunki do osiągnięcia pełnej wielkości i dojrzałości. Sad osiąga maksymalne plony tylko dzięki takiemu ostrożnemu i systematycznemu przycinaniu i oczyszczaniu drzew.
Sprzedawane przez firmy nieruchomości często kupują fundusze emerytalne i ubezpieczeniowe chcąc zapewnić sobie stałe dochody z inwestycji kapitałowej. Z upłynnienia aktywów przedsiębiorstwo uzyskuje środki pieniężne. Mogą one być wykorzystane na spłatę zobowiązań natychmiast wymagalnych, bądź też na poprawę pozycji na rynku. Uzyska się ją poprzez modernizację produktów lub wprowadzenie na rynek produktów nowych, dotychczas niewytwarzanych. W wyniku sprzedaży części aktywów, obniżą się koszty ich utrzymania (podatki, koszty remontów i konserwacji oraz amortyzacja), co poprawi rentowność spółki. Równocześnie może to obniżyć operacyjne przepływy pieniężne w przyszłych okresach, w których znaczącym elementem jest przecież amortyzacja. Stąd sprzedaż aktywów, z jednej strony, poprzez wzrost zysku będzie prowadzić do odbudowania kapitałów stałych, z drugiej zaś do przesunięć w strukturze generowanego cash flow operacyjnego. Zmniejszy się udział amortyzacji na rzecz zysku netto. Tempo wzrostu zysku netto, na skutek obniżenia kosztu stałego (amortyzacji), musi być takie samo, jak obniżenie wartości amortyzacji. Oznacza to, że zysk netto powinien wzrosnąć, co najmniej o wartość spadku amortyzacji powiększonej o kwotę przyrostu podatku dochodowego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)