To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA LABORATORYJNEGO NR. 18. Temat: Pomiar ładunku i pojemności kondesatora. a) Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest przeprowadzenie pomiaru ładunku i wyznaczenie pojemności elektrycznej kondensatora Pojemnością elektryczną przewodnika nazywa się wielkość fizyczną, której miarą jest stosunek wprowadzonego ładunku elektrycznego Q do potencjału V, jaki ten ładunek wywoła: V Q c = (1) Pojemność jednostkową będzie miał taki przewodnik, który po wprowadzeniu ładunku 1 kulomba uzyska potencjał 1 wolta. Jednostka ta nosi nazwę farada [F] V 1 C 1 F 1 = Pojemność przewodnika należy od ciał otaczających dany przewodnik. Dlatego nie można mówić o określaniu pojemności pojedynczego przewodnika, tylko o pojemności układu przewodników znajdujących się w stałej odległości od siebie. Takie układu nazywa się kondensatorami. Przewodniki tworzące układ to okładki kondensatora. W zależności od kształtu okładek można wyróżnić kondensatory płaskie, cylindryczne i kuliste. Dla każdego kondensatora pojemność można określić jako stosunek ładunku do napięcia panującego pomiędzy jego okładkami. U Q C = (2) Jeśli kondensator o pojemności C i opór R połączymy szeregowo ze źródłem prądu stałego, to w obwodzie w trakcie ładowania płynący prąd maleje z czasem i zmienia się zgodnie z równaniem: − = RC t exp I I 0 (3) Napięcie na okładkach kondensatora w czasie ładowania wzrasta zgodnie z równaniem: − − = RC t exp 1 U U 0 (4) Wielkość RC mająca wymiar czasu nosi nazwę stałej czasowej. Jeżeli obie okładziny kondensatora naładowanego do napięcia U0 zewrzemy oporem R, wówczas popłynie prąd wyładowania określony wzorem: − = RC t exp I I 0 (5) Ilość ładunku, jaka przepłynie w obwodzie elektrycznym, określona jest jako iloczyn natężenia prądu I oraz czasu jego przepływu t: t I Q ⋅ = (6)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)