2) Ciepło rozpuszczania i neutralizacji, 7 stron: wstęp teoretyczny - ciepło rozpuszczania, cel ćwiczenia, obliczenia, ciepło zobojętniania, wnioski.
3) Indykatory, roztwory buforowe, kolorymetryczne oznaczanie pH, 7 stron: wstęp teoretyczny, cel ćwiczenia, wyniki i obserwacje, wnioski.
4) Napięcie powierzchniowe w układzie faza ciekła – faza gazowa, 11 stron: wstęp teoretyczny, cel ćwiczenia, opracowanie wyników, obliczenia napięcia powierzchniowego, obliczanie błędu względnego.
5) Układ dwuskładnikowy –równowaga ciało stałe - ciecz, 8 stron: wstęp teoretyczny, cel ćwiczenia, wyniki i obliczenia, wnioski.
6) Korozja kontaktowa-depolaryzacja wodorowa, 7 stron: wstęp teoretyczny, cel ćwiczenia, opracowanie wyników, wnioski.
Każde sprawozdanie opatrzone zostało w wykresy, obliczenia oraz tabelę. Notatki stanowią rzetelnie opracowany materiał.
Chemia fizyczna - laboratorium
3 - Ciepło rozpuszczania i neutralizacji
Data wykonania ćwiczenia: 4 IV 2012
Chorębała Małgorzata
Wstęp teoretyczny
Ciepło rozpuszczania Efekt cieplny rozpuszczania ciała stałego w cieczy jest sumą dwu składowych:
efektu cieplnego burzenia sieci krystalicznej (topnienie)
efektu ewentualnej reakcji cząstek substancji rozpuszczonej z cząstkami rozpuszczalnika (solwatacja - zwana w przypadku roztworów wodnych hydratacją).
Pierwszy z nich jest zawsze endotermiczny, drugi zazwyczaj egzotermiczny. Proces rozpuszczania bilansujący te dwa efekty cieplne może być wiec egzo- lub endotermiczny. Celem uproszczenia obrazu zjawiska celowe jest oddzielne rozpatrywanie dwu układów: jednego, w którym istnieją tylko procesy solwatacyjne (np. mieszanie dwóch cieczy); - drugiego, w którym obok solwatacji ma miejsce burzenie sieci krystalicznej (rozpuszczanie ciała stałego w ciecz). Zagadnienie komplikuje się, jeśli jedna z substancji badanego układu występuje w fazie stałej. Konieczne jest wówczas uwzględnienie ciepła topnienia oraz faktu pojawienia się granicznej rozpuszczalności (roztwory nasycone). Doświadczalnie wyznacza się zazwyczaj ciepło rozpuszczania 1 mola badanej substancji (w tym przypadku NaOH) w różnych ilościach rozpuszczalnika (w tym przypadku H2O) Ciepło reakcji kwas-zasada (reakcja zobojętniania)
W wyniku reakcji kwasu z zasadą powstaje zawsze nie zdysocjowana cząsteczka wody. Reakcje zobojętniania można ogólnie zapisać równaniem H+ + A- + B+ + OH- = H2O + A- + B+
Istnieją dwie możliwości przebiegu procesu
a)w przypadku jeśli kwas, zasada i powstająca sól są częściowo zdysocjowane, wówczas obserwowany doświadczalnie efekt cieplny procesu będzie sumą ciepła dysocjacji kwasu i zasady, częściowej asocjacji jonu wodorowego i hydroksylowego na praktycznie nie zdysocjowaną wodę. Mierzone ciepło reakcji zobojętniania powinno być w takim przypadku zależne od rodzaju reagujących substancji.
b) w przypadku jeśli kwas , zasada oraz sól są praktycznie całkowicie dysocjowane , ciepło zobojętnienia jest praktycznie równe ciepłu powstawania wody . Mierzone ciepło reakcji byłoby w takim przypadku niezależne od kwasu i zasady.
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest:
Wyznaczenie zależności ciepła rozpuszczania 1 mola NaOH od ilości moli wody w roztworze;
Wyznaczenie ciepła zobojętniania ługów sodowego i potasowego kwasem solnym i azotowym. W oparciu o uzyskane wyniki należy wyciągnąć wnioski, co do stopnia dysocjacji użytych roztworów kwasów i zasad oraz powstających soli.
(…)
…= - log - log KHR Z powyższego równania wynika, że jeżeli znana jest stała dysocjacji jakiegoś słabego kwasu, to można obliczyć pH roztworu tego kwasu i jego soli z silną zasadą. Wartość pH takich roztworów nie zależy od stężeń soli i kwasu, lecz od ich stosunku, czyli pH nie zmieni się praktycznie w czasie rozcieńczania. Roztwory tego rodzaju noszą nazwę buforowych. Posiadają one również tą właściwość…
… to stanowi układu o 1 stopniu swobody. Aż do temperatury krzepnięcia (przystanek na krzywej chłodzenia). Utrzymuje się ona aż do zakrzepnięcia całej masy metalu. Liczba stopni swobody jest równa 0. W stałym ciśnieniu i stałej temperaturze metal ulega przemianie fazowej. Po zakończeniu przemiany temperatura znowu spada jednostajnie a liczba stopni swobody znów jest równa 1.
Ołów 80%
Ołów 90%
Ołów 60%
Ołów 15…
… Mierzona wartość różnicypotencjałów jest proporcjonalna do różnicy temperatur spoiny umieszczonej w badanym układzie oraz tzw. zimnych końców. Cechowanie termopary polega na przeprowadzeniu analizy termicznej procesów topnienia, wrzenia itd. czystych substancji dla których temperatury tych przemian fazowych są znane. Analizę termiczną wykonuje się mierząc ∆E ogrzewanego lub chłodzonego układu jako funkcję…
… jonów wodorowych w roztworach wodnych są często o szereg rzędów wielkości mniejsze od 1. Pociąga to za sobą niedogodności zapisu i możliwości pomyłek. Dla uproszczenia zapisu Sorrensen zaproponował, aby określać stężenie jonów wodorowych poprzez jego ujemny logarytm tzw. pH: pH = - log cH+ Podobnie zamiast stężenia jonów hydroksylowych cOH-, stałych dysocjacji elektrolitów K, iloczynu jonowego wody Kw…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)