To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SPRAWA NIEMIEC PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ:
Władzę w Niemczech przejęła Sojusznicza Rada Kontroli (zgodnie z postanowieniami 4 zwycięskich armii z 5 czerwca 1945 roku i uchwałami poczdamskimi z 30 sierpnia 1945 roku). Miała ona swoją siedzibę w amerykańskim sektorze Berlina. W jej skład wchodzili gubernatorzy poszczególnych stref okupacyjnych (generał Eisenhower, marszałek Montgomery, marszałek Żukow i generał Pierre Koenig). Południowo-zachodnia strefa należała na USA, zachodnia do Francji, północno-zachodnia do Anglii, wschodnia do ZSRR. Berlin podzielono na 4 sektory, a władzę w mieście sprawowała w imieniu 4 mocarstw Sojusznicza Komendantura Wojskowa podległa Sojuszniczej Radzie Kontroli.
Celem Rady było prowadzenie jednolitej polityki okupacyjnej, jej decyzje musiały być więc podejmowanie jednogłośnie. Był też Sztab Kontrolny, który w przyszłości miał się zajmować nadzorowaniem działalności centralnych urzędów niemieckich: do spraw gospodarczych, finansowych, handlu zagranicznego i transportu. Najważniejsze akty legislacyjne Sojuszniczej Rady Kontroli: ustawa z 20 września 1945 roku znosząca wszystkie ustawy wyjątkowe i oparte na nich zarządzenia dawnej narodowosocjalistycznej władzy; proklamacja z 20 września 1945 roku zawierająca wytyczne dla reformy całego prawa zachodnioniemieckiego; ustawa z 10 października 1945 roku o likwidacji wszelkich organizacji nazistowskich; ustawa z 30 października 1945 roku przywracająca strukturę niemieckiego sądownictwa według stanu z 1924 roku; ustawa z 20 listopada 1945 roku w sprawie warunków i przebiegu przymusowych wysiedleń ludności niemieckiej z Austrii, Czechosłowacji, Węgier i Polski; plan w sprawie reparacji i uprzemysłowienia Niemiec powojennych z 26 marca 1946 roku, ustalający produkcję stali na poziomie 5,8 mln ton rocznie, co oznaczało, że produkcja przemysłowa mogła stanowić maksymalnie 55% poziomu produkcji z 1938 roku; ustawa z 10 października 1946 roku przywracająca niemieckie sądy administracyjne oraz ustawa z 25 lutego 1947 roku w sprawie likwidacji państwa pruskiego.
Sojusznicza Rada Kontroli wydawała także zgody na tworzenie partii politycznych - najszybciej stało się to w radzieckiej strefie, najpóźniej we francuskiej.
Powołano do życia Międzynarodowy Trybunał Wojskowy, który miał sądzić zbrodniarzy wojennych. Opracowani jego statut. Trybunał zwołany został 18 października 1945 roku w Berlinie, zaś od 20 listopada 1945 roku do 1 października 1946 roku pracował w Norymberdze. Oskarżonym postawiono zarzuty o dokonanie 4 rodzajów zbrodni: udział w spisku przeciw pokojowi, czyli o planowanie i wywołanie wojny; zbrodnie przeciw pokojowi, wynikające z zakazu prowadzenia wojny agresywnej; o zbrodnie wojenne wynikające z naruszenia praw i zwyczajów prowadzenia wojny; o zbrodnie i czyny dotychczas nie znane (ludobójstwo) lub nie sprecyzowane (planowanie i wywołanie wojny) w prawie międzynarodowym jako czyny przestępcze, odwołując się do prawa naturalnego. Spośród 22 oskarżonych 12 osób skazano na karę śmierci. 11 grudnia 1946 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło wyrok Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze z 30 września i 1 października 1946 roku za obowiązującą zasadę prawa międzynarodowego.
(…)
… funkcjonować.
Jedną z konsekwencji II wojny światowej stała się w Niemczech znaczna inflacja, z którą trzeba było coś zrobić. Postanowiono przeprowadzić reformę walutową, która stała się dziełem amerykańskich władz okupacyjnych. Przebiegiem przygotowań kierował Edward Tenenbaum, doradca ekonomiczny Claya oraz pomysłodawca nazwy nowego pieniądza - marka niemiecka. Reforma polegała na wprowadzeniu w życie 20…
… od Niemiec, a jej interesy w polityce obronnej i zagranicznej przejmie Francja. Powstały też pomysły, jak mają wyglądać Niemcy w przyszłości. Moskwa wypowiadała się za utworzeniem zdecentralizowanego państwa unitarnego, Londyn popierał koncepcję zdecentralizowanego państwa unitarnego lub scentralizowanego państwa federalnego, Waszyngton był zwolennikiem państwa federalnego na wzór amerykański, Paryż zaś…
… 1948 roku rozpoczęto reformę walutową w radzieckiej strefie okupacyjnej oraz na obszarze całego Berlina. Dzień później mocarstwa zachodnie wprowadziły markę niemiecką w zachodnich sektorach Berlina. Nowe banknoty zostały wprowadzone do obiegu 25 lipca 1948 roku.. w wyniku tych reform Berlin podzielony został na 2 obszary walutowe. Postanowienia konferencji londyńskiej i przeprowadzenie reformy…
… trwała akcja państw zachodnich. 20 marca 1949 roku marka wschodnia przestała obowiązywać jako środek płatniczy w zachodnich sektorach Berlina. Jednak dopiero 12 maja 1949 roku blokada Berlina Zachodniego, a tym samym kryzys berliński zostały zakończone.
…
…) zrodziła się idea rezygnacji ze wspólnej polityki 4 mocarstw wobec Niemiec i rozpoczęcia integracji 3 zachodnich stref okupacyjnych. Źródłem tej reorientacji była przybierająca na sile sowietyzacja państw środkowoeuropejskich oraz obawy objęcia podobną polityką wschodniej, podległej ZSRR, strefy okupacyjnej.
2 grudnia 1946 roku Byrnes i Bevin zawarli porozumienie o równomiernym podziale odpowiedzialności…
… finansowej obu mocarstw w ich strefach okupacyjnych. Porozumienie weszło w życie 1 stycznia 1947 roku. Utworzoną jednostkę terytorialną nazwano Bizonią.
22 grudnia 1946 roku Saara została połączona z Francją unią celną, walutową i gospodarczą. Konstytucja Saary uchwalona 15 grudnia 1947 roku usankcjonowała tę unifikację. Przewidywała poza tym, że w przyszłości Saara zostanie uniezależniona politycznie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)