To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
dr hab. Jan Krokos. Notatka składa się z 2 stron.
spostrzeżnie wewnętrzne (poznanie własnych przeżyć psychicznych)
p. atematyczne = nierefleksyjne (świadomość prosta): zdaję sobie sprawę z tego, co aktualnie przeżywam
p. refleksyjne = tematyczne, wyraźne (gdy dokonujemy aktu refleksji nad przeżyciem psychicznym): dotyczy przeżycia dopiero co spełnionego. Człowiek nigdy nie żyje równocześnie w dwóch aktach
Przeżycie aktowe posiada moment intencji- jest skierowane na jakiś przedmiot.
Przedmiot spostrzeżenia wewnętrznego Przedmiotem jest moja psychika. Są 3 w arstwy tego, co psychiczne :
moje przeżycia (akty) świadome = strumień świadomości
siły, zdolności, sprawności - przypisujemy je podmiotowi, poznajemy je w sposób pośredni; o pewnych zdolnościach podmiotu dowiadujemy się dzięki temu, w jaki sposób przebiegają określone przeżycia świadome.
podmiot owego strumienia świadomości, sił i sprawności
Strumień świadomości poznajemy bezpośrednio, aktowo, dzięki refleksji. Bezpośrednio poznajemy też przedmiot przez egotyczność strumienia świadomości.
Spostrzeżenie immanentne Jest to odmiana spostrzeżenia wewnętrznego; modyfikacja spostrzeżenia wewnętrznego, z jaką spotykamy się w fenomenologii, a różnica polega na tym, że w s.i. wyeliminowane są wszystkie te ujęcia, które nie są zagwarantowane przebiegiem świadomości i dopuszczają możliwość błędu. Wyeliminowane są min. wszystkie pojęcia transcendentne (transcendujące). Modyfikacja ta dokonuje się dzięki redukcji transcendentalnej („epohe”). Redukcja transcendentalne polega na zawieszeniu tezy o rzeczywistym istnieniu świata i wszystkich składowych świata. Odsłania się wtedy czysta, (transcendentalna) świadomość jako jedyny przedmiot doświadczenia. „Epohe ” polega na zawieszeniu tezy o istnieniu świata. Jest to argumentem za idealizmem transcendentalnym Husserla (świat zależy od naszej świadomości). Redukcja transcendentalna jest pewnym zabiegiem metodologicznym.
Spostrzeżenie cudzej psychiki Posiadamy wiedzę o cudzych przeżyciach psychicznych, a pozyskujemy ją na dwa sposoby:
sposób pośredni (pośrednik nieprzeźroczysty)
sposób bezpośredni
„O poznaniu cudzych stanów psychicznych” Ingarden
W historii myśli było kilka teorii o poznawaniu cudzej psychiki. Ingarden poddaje krytyce cztery teorie , które uważa za teorie pośredniego poznania cudzej psychiki . Te teorie zbliżone są do siebie, ale pod jakimiś względami się różnią:
teoria wnioskowania przez analogię (2 postaci):
w pismach J. S. Milla :
Przesłanki:
na podstawie doświadczenia stwierdzamy, że nasze przeżycia psychiczne są przyczynowo uwarunkowane przez pewne modyfikacje, procesy zachodzące w naszym ciele, a zarazem wywołują w tym ciele jakieś skutki
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)