To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Społecze ń stwo, grupa społeczna i umowa społeczna SPOŁECZEŃSTWO: formy życia zbiorowego w ramach jednego narodu czy państwa, oparte na zasadzie odrębności, utrzymujące swój byt przez dłuższy okres; system grup społecznych wzajemnie zależnych, podlegających przeobrażeniom; społeczeństwo obywatelskie - przestrzeń pomiędzy rodziną, państwem a rynkiem, w której działają oddane organizacje społeczne, wypracowywane są rozwiązania społeczne, obywatele troszczą się o wspólne dobro; FUNCJONOWANIE SPOŁECZEŃSTWA: grupa społeczna; umowa społeczna - rodzaj kontraktu, który ma zapobiegać konfliktom społecznym; socjalizacja; wychowanie; GRUPA SPOŁECZNA: pewna liczba osób, przynajmniej trzy powiązane systemem stosunków uregulowane przez instytucje posiadające pewne wspólne wartości i oddzielone od innych zbiorowości wyraźną zasadą odrębności; to zbiór ludzi powiązanych system więzi społecznych lub stosunków społecznych; UMOWA SPOŁECZNA: teoria prawno-polityczna występująca w doktrynach prawa natury, wg której powstanie społeczeństwa i państwa nastąpiło w wyniku łączenia się jednostek - żyjących poprzednio w "naturalnej" wolności - w drodze porozumienia się (umowy). Znani filozofowie zajmowali się genezą powstania państwa. Jedną z najbardziej znanych koncepcji jest teoria umowy społecznej . Jej twórcami byli Thomas Hobbes , John Locke i Jean Jacques Rousseeau . Zgodnie z prezentowaną przez nich koncepcją państwo powstało w drodze umowy zawartej pomiędzy jednostkami danego społeczeństwa, bądź pomiędzy nimi i wybranym władcą. Teoria Hobbesa Thomas Hobbes aby uzasadnić konieczność stworzenia państwa w swoich rozważaniach wprowadza pojęcie stanu natury . Według niego w stanie natury znajdują się ludzie, kiedy nie istnieje państwo. Brakuje wówczas zwierzchniej władzy. Można powiedzieć, że ludzie nie stanowią jeszcze społeczeństwa (stan przedspołeczny). Hobbes twierdzi, że człowiek jest jednostką egoistyczną, a w swoim życiu skupia się na realizowaniu swoich potrzeb. W stanie natury (stan pierwotny) każdy z nas jest równy, mamy te same uczucia i potrzeby. Każdy z nas jednakowo boi się śmierci, boi się o swoje życie. Ten strach przed śmiercią według Hobbes'a jest bardzo silną fobią. Z drugiej strony w stanie pierwotnym ujawnia się także nasza druga namiętność, którą jest chęć ciągłego bogacenia się. Chcemy posiadać coraz więcej i więcej. Każdy człowiek chce być lepszy od innych. Chcemy władzy i zaszczytów. Ta chęć posiadania nigdy nie będzie zaspokojona, jak twierdził Hobbes. Jedynie śmierć jest ją w stanie przerwać. W stanie natury trwała ciągła walka pomiędzy jednostkami. W tej sytuacji nieprzewidywalność własnej śmierci staje się największą bolączką człowieka. Odkrywa wówczas jak bardzo zależy mu na własnym życiu. Thomas Hobbes określa stan natury jako
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)