Specjalizacja funkcji kierowniczych, prowadzi do wyodrębnienia specjalistycznych (funkcjonalnych) stanowisk kierowniczych, którym przypisane są określone uprawnienia do wydawania dyspozycji i kierowania w odniesieniu do pracowników na różnych szczeblach organizacyjnych. W strukturach funkcjonalnych typu “hierarchicznego” specjalizacja kierowania jest tak ukształtowana, że wyodrębnieni kierownicy funkcjonalni są jednocześnie zwierzchnikami wobec pozostałych pracowników w zakresie specjalizacji, którą reprezentują, a ich dyspozycje funkcjonalne mają charakter wiążący. Kolejnym typem tradycyjnych struktur organizacyjnych są struktury techniczne. Dominują w nich więzi techniczne, natomiast więzi służbowe i funkcjonalne stanowią jedynie ich uzupełnienie. Charakterystyczną cechą struktur technicznych jest niska formalizacja rozwiązań organizacyjnych (większą rolę odgrywa standaryzacja w formie wypracowanych norm i przyzwyczajeń). Kierownicy w strukturach technicznych koncentrują się na działaniach strategicznych, unikając angażowania się w działania bieżące. Zachowanie się pracowników w firmach o strukturze technicznej wyznaczają wzajemne oczekiwania i reakcje wynikające z przyjętego podziału pracy. To właśnie przyjęty podział pracy narzuca sposoby przekazywania i przetwarzania informacji oraz strukturę zasileń materialnych. Struktury zbliżone do technicznych występują najczęściej w firmach o wysokim stopniu mechanizacji i automatyzacji prowadzonej działalności. Znacznie częściej można natomiast spotkać struktury macierzowe, i to niekoniecznie w wielkich przedsiębiorstwach.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)