To tylko jedna z 41 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ENCYKLOPEDIA PRAWA ISM UW 2006/2007 z życzeniami pomyślności - studenci pierwszego roku ISM UW 2006/2007 koordynator i pomysłodawca: Michał Szuba
szczególny wkład w powstanie skryptu: Zuzia Stańska, Ewa Witkowska, Julia Słowikowska, Artur Malantowicz, Magda Gniadek, Marta Mazus + osoby z których skryptów kopiowałem niektóre zagadnienia, ale muszą się przypomnieć :) wielość systemów normatywnych (W. - II/3) ---- OK systemy regulatorów ludzkich zachowań możemy podzielić na normatywne (prawo, moralność, obyczaje) i nienormatywne (tradycje, mity). Poza tym system norm społecznych zależy od społeczeństwa, w którym się znajdujemy i w którym uczestniczymy - często powoduje to nakładanie się norm na siebie, a niekiedy nawet ich sprzeczność
Człowiek uczestnicząc w wielu różnych grupach społecznych jest poddawany działaniu wielu systemów normatywnych (prawo, moralność, obyczaje)
Każdy człowiek podlega w jednym momencie wielu różnym normom, to codziennie działanie człowieka w normatywnej sieci jest nieuniknione.
klasyfikacja systemów normatywnych może uzasadniać ich wielość A zatem wyróżniamy: a) systemy sformalizowane - minimum formalizacji stanowi spisanie
b) systemy niesformalizowane a) autonomiczne - jeden twórca i adresat jednocześnie, wystarczy pomyśleć, np. „Nie będę palić”
b) heteronomiczne - tworzone przez zewnętrznego twórcę
a) otwarty - wiemy o jego istnieniu, możemy do niego przystąpić w każdej chwili, np. moda
b) zamknięty - trzeba spełnić określone warunki, by do niego przystąpić
prawo jako sys tem normatywny (W. - I/3, II/2) Niezależnie od rozmaitych sporów filozoficznych i metodologicznych w europejskim kręgu kulturowym za naczelną cechę prawa powszechnie uważa się jego normatywny charakter . Prawem są więc normy (reguły, zasady, przykazania), co oznacza, że pewne wzory zachowań uznaje się za powinne, inaczej mówiąc, za obowiązujące, wiążące, dyscyplinujące do określonego sposobu postępowania. Gdy mówimy o prawie w znaczeniu jurudycznym , a nie o prawidłowościach (prawach) przyrody (np. każda żywa istota umiera), nie stwierdzamy faktu (np. samochody nie jeżdżą po chodniku), lecz wskazujemy powinność (samochody nie powinny wjeżdżać na chodnik). W tym wyraża się normatywny, a nie opisowy charakter praw. Prawo, moralność, obyczaje mają charakter n ormatywny , określają jakie zachowania powinno się podejmować, a jakich unikać. systematyka prawa (W. - VIII/1,3)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)