Siła sprawcza filtracji - efektywne ciśnienie filtracyjne EFP Siła sprawcza filtracji to efektywne ciśnienie filtracyjne, które oznaczamy EFP, do jego obli-czania należy wziąć pod uwagę objętość moczu pierwotnego, GFR i GFRX. EFP jest wy-
padkową ciśnienia hydrostatycznego naczyń włosowatych w kłębuszkach nerkowych (ci-
śnienia tętniczego) - PGC. To ciśnienie jest regulowane systemowo (MAP), miejscowo (gradient między odcinkiem doprowadzającym a odprowadzającym) przez komórki me-
zangialne, jest to autoregulacja przepływu. Siłą przeciwną jest ciśnienia hydrostatycznego przestrzeni światła torebki kłębuszka nerkowego - ciśnienie transmuralne PT: PGC - PT Należy uwzględnić też efektywne ciśnienie onkotyczne - różnica między ciśnieniem osmotycznym wywieranym przez osocze a ciśnieniem osmotycznym ultrafiltratu kłębusz-
kowego: ΠGC - ΠT Ponieważ białka nie są filtrowane w dużych ilościach, ΠT pomija się i tylko ciśnienie on-
kotyczne przeciwstawia się filtracji: EPF = ( PGC - PT ) - ( ΠGC - ΠT ) Kiedyś przyjmowano, że EFP = 35mmHg (70mmHg - ciśnienie w naczyniach włosowa-
tych, 5mmHg - ciśnienie hydrostatyczne w torebce, 30mmHg - efektywne ciśnienie onko-
tyczne) - EFP = 70 - (5 + 30). Dziś przyjmuje się, że EFP = 10mmHg, stąd ciśnienie w naczyniach = 50mmHg, ciśnienie w torebce =15mmHg, ciśnienie efektywne onkotyczne = 25mmHg. Regulacja przepływu krwi przez nerkę to także regulacja ciśnienia w naczyniach włosowa-
tych, wchodzących w skład błony filtracyjnej - wpływ na EFP. EFP zmienia się w przebiegu naczyń włosowatych niewiele, o 1-3mmHg. Naczynia te nie są oporowe. W wyniku odfiltrowania osocza, ciśnienie onkotyczne ΠGC wzrasta stopniowo (zależna od stężenia białek) tak, że w końcowych odcinkach naczyń włosowatych ΠGC może równoważyć PGC i osiągnięta jest równowaga ciśnień filtracyjnych - filtracja ustaje.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)